Το μόνο Intro που δεν κάνω skip είναι αυτό του Better Call Saul. Γιατί είναι πολύ μικρό, γιατί κάθε φορά είναι ξεχωριστό, έχει ωραία αισθητική και slide κιθάρα. Βασικά δεν κάνω ski[...]

Ήθελαν φήμη. Την κέρδισαν. Σε τόνους. Μόνο που τώρα δεν μπορούν να την απολαύσουν. Και οι δυο πίσω από τα σίδερα. Τους ενώνει κάτι ακόμη: Αν ήσουν γάτα, μικρή ή μεγάλη δεν θα ήθελε[...]

Το Ozark μ’αρέσει για πολλούς λόγους. Γιατί είναι πολύ αληθινό.  Όλοι είναι στην κομπίνα. Αν συμβεί κάτι καλό γρήγορα διορθώνεται και μπαίνει στον σωστό πονηρό δρόμο. Γιατί τ[...]

Είναι σαν τα ναρκωτικά. Και τον εθισμό γενικά. Νομίζεις ότι μπορείς να σταματήσεις. Αλλά – ξέρεις κάτι;– δεν μπορείς. Έχει πάει αργά, πολύ αργά, αλλά δεν μπορείς να αφή[...]

Σίγουρα πράγματα. Φαντάζομαι ότι τώρα που γράφω, οι άνθρωποι του Breaking Bad σχεδιάζουν ήδη τη συνέχεια του El Camino (στο Netflix) που μας πήγε ως κάπου – αλλαγή σκηνικού, [...]

H σκηνή: Είναι όλοι μαζεμένοι γύρω από την ψησταριά που ο αστυνομικός Bill Tench ψήνει τα  λουκάνικα και τα μπιφτέκια – μπάρμπεκιου τάιμ στον κήπο. Τα κοψίδια ψήνονται από μόνα του[...]

Σε κάθε αστυνομική ιστορία εκείνος που καλείται να λύσει το μυστήριο οφείλει να έχει μύτη. Στο Perfume, την γερμανική σειρά του Netflix,  χωρίς μύτη δεν γίνεται. To μυρίζεσαι από τ[...]

Τελειώνοντας την δεύτερη σεζόν του Hip Hop Evolution και έχοντας ήδη δει να περνάνε στην οθόνη τα θηρία του είδους και οι προσωπικότητες και να βάζουν τις πινελιές, τα έντονα χρώμα[...]

Οι επίμονοι παραγωγοί    Μπορεί να είναι γνωστό μπορεί και όχι, αλλά μεγάλο μέρος της μουσικής που ακούμε σήμερα – ο ήχος με όλα όσα ηχούν μέσα του – οφείλεται κατά πολ[...]

Ουάου! Το «ουάου» δεν είναι ότι πέφτουμε από τα σύννεφα όταν αποκαλύπτονται σκάνδαλα του ντόπινγκ – το μυαλό πάει πια στη χημεία πρώτα μετά στις επιδόσεις, συγνώμη δηλαδή αλλ[...]