Χειμώνας, χιόνια, καταχνιά στο Point West της Νέας Υόρκης. Του 1830.
Ο ντετέκτιβ Landor (Christian Bale) καλείται από την Στρατιωτική Ακαδημία να λύσει ένα μυστήριο. Mέσα στην ομίχλη βρέθηκε ένας δόκιμος βρέθηκε κρεμασμένος. Αυτοκτονία; Τα πράγματα γίνονται πιο ομιχλώδη, όταν ο Landor, που φτάνει εκεί βασανισμένος ο ίδιος από την απώλεια της γυναίκας του και την απουσία της κόρης του που έχει φύγει, πληροφορείται πως κάποιοι έχουν κλέψει την καρδιά του κρεμασμένου.
Το μυστήριο απλώνεται σαν μελάνι στο χαρτί και μέσα από τις σκιές εμφανίζεται, σαν μια ακόμη σκιά πρόθυμη όμως να τον βοηθήσει ένας άλλος δόκιμος και ποιητής επίσης. Είναι ο Edgar Allan Poe, σε πολύ Poe-τικό σκηνικό, φανταστικός χαρακτήρας στο έργο (ο πραγματικός Poe, διαβάζω, είχε όντως περάσει ένα διάστημα στο Point West, αλλά στοιχεία για να λύνει μυστήρια ή άλλα δεν υπάρχουν).
Η υπόθεση πάντως περιπλέκεται προς σατανιστικές κατευθύνσεις και οι κλεμμένες καρδιές πυκνώνουν. Όπως πυκνώνουν γύρω από τον πρωταγωνιστή και πάντα θαυμάσιο Christian Bale και άλλα ονόματα της πρώτης γραμμής, όπως ο Timothy Spall, η Charlotte Gainsbourg, o Robert Duvall, η Gillian Anderson ανάμεσα σε άλλους και οπωσδήποτε ο Άγγλος επίσης Harry Edward Melling ως Poe με πολύ ενδιαφέρον, τον οποίο τον είχα δει και στο The Devil All The Time (του 2020) όπου επίσης ήταν αξιοπρόσεκτος.
Ο Scott Cooper που σκηνοθετεί και γενικά συνεργάζεται με τον Bale (πχ σε εκείνο το πολύ moody και δυνατό Out of The Furnace και το Hostiles) αντλεί από την gothic φιλολογία τα βασικά υλικά του και την υγρή, σκοτεινή φύση της Ανατολικής Ακτής στους δυσβάσταχτους χειμώνες της. Και την ιστορία του από το βιβλίο του Louis Bayard με τον ίδιο τίτλο. Δεν θα λείψει η ανατροπή. Αφού το μυστήριο κρύβει και αυτό το μυστήριό του και δεν λείπει και το κοράκι κλασική goth και πολύ Poe πινελιά, που αν έλειπε, θα την ζητούσες.
> το βλέπεις στο Netflix
