Είμαι από εκείνους. Μια μέρα διάβασα Τhomas Pynchon και από τότε, σα να με έχει ρουφήξει ηλεκτρική σκούπα στο σύμπαν του. Είμαστε πολλοί. Πιστεύω ότι ο κόσμος εξηγείται μόνο Pyncho[...]

Τις προάλλες, εννοώ πριν από λίγο καιρό, χάρηκα πολύ που συνάντησα ξανά την φίλη μου την Κυβέλη. Φίλη και συνοδοιπόρος στο πολιτιστικό ρεπορτάζ, η Κυβέλη Χατζηζήση . Πάντα είχαμε π[...]

Το λένε «Λαβύρινθο» και έχουν όλους τους καλούς λόγους να το λένε έτσι. Γιατί είναι λαβύρινθος. Μόλις μετά από λίγα βήματα μέσα εκεί, είχα χάσει τους άλλους. Γύρισα πίσω. Πουθενά, [...]

“Στη δεύτερη σιωπή όλα τα κεφάλια γυρνούν προς τον Μάρτιν. Μιλάει για δορυφόρους σε τροχιά, ικανούς να βλέπουν τα πάντα. Τους δρόμους όπου ζούμε, το κτήριο όπου δουλεύουμε, τ[...]

  Ξεκίνησα να διαβάζω Μπολάνιο από τους Άγριους Ντετέκτιβ… Και μετά, ήταν αδύνατο να σταματήσω. Γιατί δεν μπορείς να σταματήσεις, ο Μπολάνιο σε ρουφάει, είναι σκούπα ηλεκτρική[...]

Ένα από αυτά τα μεσημέρια του καλοκαιριού. Ποιος να τα φτιάχνει άραγε; Τζιτζίκια. Και εκείνο το ρεφρέν από τους Ramones. Έχουν κολλήσει μαζί και έχουν γίνει ένα. Σα να μη φτάνει αυ[...]

  O Μανώλης είναι φίλος μου. Χρόνια τώρα, πολλά χρόνια. Δεν του το είχα πει από την αρχή –  δηλαδή εννοώ δεν του το είπα την πρώτη μέρα που τον γνώρισα γιατί δεν το λες [...]

Μαθαίναμε για την 14η Ιουλίου και για τους Λουδοβίκους στο σχολείο. Για τη βασιλεία του καθενός, για τα λούσα της βασίλισσας και για τα μπάνια των Βερσαλιών. Για για την άνοδο του [...]

Thessalonication και πάλι τις μέρες που πέρασαν για την έκθεση βιβλίου, για την 16η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης. 16th Thessaloniki International Book Fair. Aυτό ακριβώς. Συζ[...]

«Συνοδεύω τον πατέρα μου στην οδό Κριστόφ-Κολόμπ, όπου επισκέπτεται ένα καινούργιο «φιλαράκι», έναν Μοραφσκί, σε ένα μικρό μέγαρο εκείνης της οδού, στον αριθμό 12 ή 14. Τον περιμέν[...]