Ακούγεται σα να έχει ‘φάει’ μια ζωή στις κιθάρες, σα να έχει ξεκοκκαλίσει τα μπλουζ, να έχει παλέψει με υλικά και να έχει φτιάξει καινούργιες φόρμες με μια σοφή, έμπειρη λειτουργική rock/funk/soul/πλαστικότητα. Και όμως ο Μάνος Αγγελάκης είναι ένας πιτσιρικάς που δεν άρχισε να κάνει παρέα με κιθάρες παρά μόλις πριν από λίγα χρόνια όταν ξεκινούσε να δοκιμάζει πρώτες νότες, πρώτες φράσεις και όποια πρώτη τρέλα, φαντάζομαι, τού ερχόταν στο μυαλό.
Το πρώτο του EP, Goldfish Memory, επτά χαρισματικά κομμάτια, κυκλοφόρησε μέσα στο καλοκαίρι από την Bashment Records και σε αυτό γράφει τη μουσική, τους στίχους, τραγουδάει, λύνει και δένει ήχους, ενώ ο εκλεκτός Tαφ Λάθος κάνει την παραγωγή στο Who’s That Man με μια southern hiphop/soul αίσθηση που «ορίζει» και το κομμάτι.
Από εκεί ως το αδιάσειστο ροκ με την παλιομοδίτικη (και εντελώς μοντέρνα πια) γραφή και με μουσικά ευρήματα σκόρπια μέσα στα τραγούδια-πότε με τις red hot ρίζες, πότε με ξεκάθαρο ‘μαύρο’ ήχο-ο Αγγελάκης κινείται δημιουργώντας συνεχώς νέους χώρους μέσα στις συνθέσεις του. Το Burn This Place Down με τη funky φλόγα του, το When She ‘s Gone, εμπνευσμένα χτισμένο ηλεκτρικό μπλουζ, το Just A Man’s Blues θα έκανε τους Black Keys να ανεβάσουν volume με το υποχθόνιο, γήινο, τραχύ ψυχισμό του.
Αν το Ep ήταν επεισόδιο-‘πιλότος’, τα κανάλια θα είχαν «κλείσει» ήδη την πρώτη σεζόν. Κράτησε το όνομα και press play Goldfish Memory