In Edit – Sea The Sound και μουσικές εικόνες στο Λιμάνι. Επιστρέφει και είναι δελεαστικό. Αν ακούς μουσική, αν βλέπεις ταινίες, αν αγαπάς τη θάλασσα. Τσεκ και στα τρία. In Ed[...]

It’ s happening again. Όπως το έχει πει και ο Lynch. Συμβαίνει ξανά. Διαφορετικά. Αφού το φεστιβάλ ήταν διαφορετικό. Μας έδωσε λίγο φως μέσα στην πιο βαριά σκοτεινιά. Λίγες μέρες μ[...]

Doc – Doc. Χτύπημα στην πόρτα. Ανοίγω αμέσως : 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – έφτασε, φτάνει, πλησιάζει, στέκεται στο κατώφλι. Μια καρδιά που χτυπάει. Περάστε [...]

Θεσσαλονίκη στο εμπορικό κέντρο. Δρόμοι που κάτι σου λένε, κάτι ψιθυρίζουν, μερικοί φωνάζουν, κάποιοι σε καλούν να περάσεις μέσα. Πέρασα μέσα στη γωνία Βαλαωρίτου και Συγγρού. Kτίρ[...]

Τα Λαδάδικα. Εμβληματικό τραγούδι. Μάριος Τόκας, στίχοι Φίλιππος Γράψας. Από εκείνα τα τραγούδια που χτυπάνε στην καρδιά. Ήταν και η φωνή του Μητροπάνου.  Ένα τραγούδι μεγαλύτερο α[...]

Με τις μάσκες κανονικά φορεμένες στην μεγάλη αίθουσα του Ολύμπιον ανάμεσα – και μέσα επίσης – σε καταστάσεις covid και πολέμου στην Ουκρανία, παρακολουθούμε την πρεμιέρ[...]

Εδώ είμαστε! Ξεκινάει το 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μέσα στην παρανοϊκή πραγματικότητα – την Post Reality (η θεματική του άλλωστε) εκεί που η πραγματικότητα ξεπερν[...]

Πόσο εύκολο είναι να πεις την ιστορία: αστεία, τραγικά, τρυφερά, με ακρίβεια, διασκεδαστικά; -όλα αυτά μαζί; Δύσκολο να κάνεις ντοκιμαντέρ για ένα πρόσωπο που ξέρει και έχει αγαπήσ[...]

Ακόμη και όταν δεν ταξιδεύω, ταξιδεύω. Το ταξίδι είναι το ξόδεμα της χαράς και χαρά ξοδεμένη ίσον χαρά που μένει. Και όταν το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ έβαλε θέμα του το Ταξίδι  σε αυτή[...]

–Χρειάζεται τώρα να τα πούμε όλα αυτά; Οk προφανώς τα χρειάζεσαι. Η Vivienne Westwood καθισμένη στην πολυθρόνα, φορώντας ένα μαύρο φόρεμα με ασύμμετρα κοψίματα, αναστενάζει ε[...]