Μπορεί να είχε σημασία, μπορεί και όχι (και τι σημαίνει σημασία εν τέλει), ότι το Κορεάτικο του οποίου είναι remake το Bugonia, δεν το είχα δει. Ούτε το έψαξα, αλλά ούτε και αγνοούσα την ύπαρξή του. Οπότε με αυτά τα δεδομένα, κάθισα στην αναπαυτική πολυθρόνα της αίθουσας και είχα απέναντί μου έναν Γιώργο Λάνθιμο απολαυστικό.
Δυο χαρακτηριστικοί συνωμοσιολόγοι τύποι (ο ένας μπροστάρης Jesse Plemons, ο άλλος (Aidan Delbis ακολουθεί) απαγάγουν υψηλόβαθμο στέλεχος – το αφεντικό – μεγάλης φαρμακευτικής εταιρίας, την Emma Stone επειδή υποψιάζονται ότι είναι εξωγήινη από τον γαλαξία Ανδρομέδα εκεί έξω. Πιστεύουν ότι οδηγεί τις μέλισσες σε αφανισμό και σκοπός είναι να υποτάξει τους ανθρώπους. Την παίρνουν λοιπόν, την ρίχνουν στο υπόγειο και προσπαθούν να σώσουν τον πλανήτη. Εκείνη πάλι προσπαθεί να τους πείσει ότι εξωγήινη δεν είναι, αλλά, ξέρετε τώρα, δεν αλλάζεις κι εύκολα το μυαλό του συνωμοσιολόγου.
Λες; Λέω κι εγώ κάποια στιγμή – να είναι;
αλλά από την άλλη λέω, ο Υorgos θέλει να μας πει κάτι για όλες αυτές τις θεωρίες συνωμοσίας που βουίζουν γύρω μας σαν μελίσσια στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο, για τις μπίζνες των φαρμακευτικών- και την οικολογική καταστροφή, όλα απλωμένα σα χαλί από τοίχο σε τοίχο. Bugonia σε κάδρο.
Είναι γκροτέσκο και αστείο, με μήνυμα στην καρδιά του, αγαπάει και το Star Trek (beam me up- κάτι δικά μας), μαύρη κωμωδία, multicolor επιστημονικής φαντασίας. Με δόσεις σπλάτερ που – θα το έβλεπα – σήκωνε και άλλο fun. Έτσι όπως πάμε τον χάνουμε τον πλανήτη, ας το δούμε μήπως μας σώσουν οι εξωγήινοι.
Ο Jerskin Fendrix έγραψε την πιο ταιριαστή μουσική για ανθρώπους, μέλισσες, εξωγήινους, φίλους και συγγενείς – και φυσικά για τον Λάνθιμο με τον οποίο δεν ήταν η πρώτη φορά που ένωσαν εμπνεύσεις.
Στέκομαι στις τελευταίες ποιητικές σκηνές
που μοιάζουν να έχουν βγει από φωτογράφηση του Interview ή του Detail – ενώ ακούμε την Μάρλεν Ντίτριχ να τραγουδάει το Where have all the flowers gone. Κάπου εκεί φαντάζομαι θα ήταν που ο Yorgos ήθελε το πλάνο από την Ακρόπολη που ο δικός μας «πολιτισμός» δεν του επέτρεψε.
Στο μεταξύ κι ενώ παρακολουθούμε την ταινία – έχουμε πάει μεγάλη παρέα στο σινεμά – ο Γιώργος (ο φίλος μας, όχι ο Λάνθιμος) παίρνει συνέχεια μηνύματα στο κινητό. Τον ειδοποιούν ότι του έχουν χακάρει τα social και γίνεται χαμός. Απλά σημειώνω ότι ο Γιώργος και εγώ είμαστε από εκείνους που πιστεύουν στους εξωγήινους – και ξέρουμε ότι είναι ήδη εδώ και κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
Οπότε – το είπα κι από την αρχή – από εμένα το Bugonia παίρνει πολύ υψηλή βαθμολογία – και σε κλίμακα Ανδρομέδας top και high score!
