Αυτό που ζήσαμε προχτές στο Gazarte είχε μέσα του μαγεία. Μια συναυλιακή, φανταστική συγκυρία. Aπό εκείνες που κρατάς και κάνεις αναφορές.
Συγχρονίστηκαν όλα τέλεια. Ο Adrian Younge για πρώτη φορά στην Αθήνα: Ένας από τους πιο σημαντικούς, εμπνευσμένους και ευφάνταστους δημιουργούς της soul, της jazz, της σύγχρονης μουσικής σκηνής, με ανεξάντλητες ιδέες. Η μπάντα. Η μουσική η ίδια: σαν καλειδοσκόπιο ψυχεδελικών ήχων, χρωμάτων, αρωμάτων. Το κοινό: απόλυτα συντονισμένο στη στιγμή. The Moment όπως έλεγε ο Adrian Younge που μετέτρεπε τη στιγμή σε εμπειρία.
Όσοι ήταν εκεί κατάλαβαν γιατί στο τέλος, ζητούσαν και οι δυο πλευρές – οι μουσικοί στη σκηνή και το κοινό στην πλατεία – να ξανάρθουν, να τους ξαναδούμε.
Είχαμε την τύχη να απολαύσουμε μαζί τον Loren Oden φωνή, σπουδαίο ερμηνευτή, εντυπωσιακά εκφραστικό, αναμφισβήτητο ατού της βραδιάς. Mε τον Younge, εκτός από τις πολλές συνεργασίες, έχουν και ολόκληρο άλμπουμ μαζί.
Ο Adrian Younge στο μεταξύ,
πέρα από τα μουσικά του επιτεύγματα και την ενέργεια στο live, το αστραφτερό μπάσο και το δέσιμο με τα μέλη της μπάντας, ήταν και ένας απολαυστικός αφηγητής. Έτσι ακούσαμε _ από πρώτο χέρι_ ιστορίες για το πώς από το hip hop, τα beats και τα samples και από τους δίσκους που αγαπούσε, έφτασε στην δική του ιστορία, στη σύνθεση και τις μουσικές του. Κι άλλες ιστορίες πίσω από τα κομμάτια. Από τη διαδρομή και την τριλογία του Something About April – το πρόσφατο τρίτο Something About April άλμπουμ και την έμπνευσή του από τη Βραζιλία (υπέροχο, πρόσφατο δείγμα και αυτό, το Samantha e Adrian που ηχογράφησε με την Samantha Schmutz).
Όπως και τα μοναδικά και συναρπαστικά όσα κάνει με την ετικέτα της Jazz is Dead, όπου μαζί με τον Ali Shaheed Mohamed (γνωστό μας από τους A Tribe Called Quest) καλούν στο στούντιο, θρύλους της μουσικής και ηχογραφούν μαζί τους. Τεράστια ονόματα, Joao Donato, Tony Allen, Lonny Liston Smith, Marcos Valle, Gary Bartz, Brian Jackson, Carlos Dafe (πρόσφατα), Roy Ayers – κι ακούσαμε και ένα από τα κομμάτια που έγραψε ο Younge με τον μεγάλο Roy Ayers πριν φύγει από τη ζωή, πριν από λίγο καιρό.
Aυτό που αγαπώ πολύ στον Adrian Younge είναι το πόσο ανοιχτός είναι στα διαφορετικά μουσικά είδη,
στον τρόπο που πλησιάζει, ακούει και αντλεί ήχους από διαφορετικούς μουσικούς τόπους και χρόνους. Ανοιχτός σε συνεργασίες και διαλόγους. Στο να φιλτράρει εμπειρίες, να δοκιμάζει καινούργια πράγματα, σε κίνηση διαρκώς. Εκεί που σε μεταφέρει σε vintage σκηνικό με κινηματογραφικές σκηνές δράσης και μυστηρίου με φίνο 70ς στιλ, εκεί σε έχει αυτόματα στείλει σε φουτουριστικά τοπία. Ένας Ταραντίνο της μουσικής.
Βιόλα, βιολί, τρομπέτα, σαξόφωνο – τα τέσσερα κορίτσια της μπάντας – ντραμς και πλήκτρα και στην κιθάρα ο αεικίνητος και σούπερ παραστατικός με το δικό του στιλ Jack Waterson στην κιθάρα. Η συνεργασία του με τον Adrian Younge είναι, όπως το περιγράφουν το σημείο όπου το punk rock συνάντησε το hip hop και είδαν πόσο κοντά είναι. Ο Waterson έρχεται με έμπνευση από τη punk rock σκηνή των 70ς (the best!) και υπήρξε ιδρυτικό μέλος των Green on Red. Τι να λέμε τώρα!
Η βραδιά ήταν αστραφτερή από την αρχή και η Alicia Camiña (σαξόφωνο) της έδωσε έξτρα λάμψη. Γιατί η Alicia είχε γενέθλια! Και – έκπληξη από την μπάντα! – της έφεραν τούρτα με κεράκι στη σκηνή, ενώ όλη η αίθουσα της τραγουδούσαμε το happy birthday στα ελληνικά (Να ζήσεις Alicia και χρόνια πολλά!)
Μετά το live,
ο Younge και οι μουσικοί έμειναν αρκετή ώρα και μίλησαν με τον κόσμο και συνάντησαν φαν. Και δεν λέω τίποτε καινούργιο όταν λέω ότι η μουσική φέρνει κοντά τους ανθρώπους, αλλά όταν το βλέπεις να συμβαίνει μπροστά σου, πολύ το χαίρεσαι. Και χαίρομαι πολύ που o Adrian Young μέσα από τα διάφορα project του κάνει πολύ συχνά και πυκνά την εμφάνισή του στο Σαββατιάτικο δίωρό μου στο Kosmos, στο FRESH UNLIMITED. Και θα συνεχίσει τις εμφανίσεις του 😉
special thanks for the photos to Dimitri and Tania.
