Όλα έχουν να κάνουν με τα γονίδια. Απο το πώς πιάνεις το κουτάλι για να φας ώς το πού βάζεις τις surf κιθάρες να τρέχουν. Ψάξτε στο λεξικό –αιώνια εφηβεία και δίπλα στη φωτογραφία του Κιθ Ρίτσαρντς κοιτάξτε κάπως καλύτερα. Στο garage rock έχουν ατέλειωτες ιστορίες να σας πουν για αυτή την παρέα του Πίτερ Ζαρέμπα που κυκλοφορεί ανάμεσά μας απο τα 70ς και χαμπάρι δεν έχει πάρει τί γράφει το ημερολόγιο -πότε ήταν που κατέβαζαν τους τοίχους στο CBGB και περίμεναν να χαράξει η μέρα σε κάποιο πεζοδρόμιο του Σόχο;- πότε είναι που τα δίδυμα της Ζολί θα πάνε σχολείο;
Τους είχε το Interview –«κολλημμένο» με το νέο αίμα αυτό- να ποζάρουν καμαρωτοί με σάρκα και οστά, οι Fleshtones στη γωνία ακριβώς που οι μόδες είχαν μετωπική σύγκρουση. Πώς προκύπτει αυτή η ανωτερότητα ; Με μια δωδεκάδα –take a good look- κομμάτια, που βάζουν γράσο στο περίφημο γκαράζ τους, κουμπώνοντας κανονικά ροκενρόλ κιθάρες και όργανο , κάτι που θα μπορούσε να ήταν ροκ διαστροφή, αλλά είναι ο ήχος Fleshtones (και εδώ σε νέα έκδοση). Το Back To School είναι το αγχωλυτικό της εποχής, ενώ το This Time Josephine παίζει κατευθείαν για το i-pod που περιμένει να γεμίσει. Το μυστικό βέβαια κρύβεται στο Feels Good To Feel και το Never Grew Up – βεβαιώνουν ότι οι Fleshtones θα παίζουν και στην αποφοίτηση των διδύμων της Ζολί όταν ο Μπραντ Πιτ θα ποζάρει μαζί τους σαν ροκ μπαμπάς. Για «δείτε» καλύτερα την εικόνα.
Fleshtones σε νέες περιπέτειες. Άφησαν για λίγο τη Νέα Υόρκη για να ηχογραφήσουν στο ροκ Ντιτρόϊτ με παραγωγό τον γνωστό και απο τους White Stripes, Tζιμ Ντάιμοντ. Λαμπρή επιλογή!
