Στα Τραγούδια της Φωτιάς κάνει ζέστη. Μια ζέστη απο αυτή που η παγωμένη, ξενυχτισμένη, ξελιγωμένη ποπ απεχθάνεται όπως ο διάβολος το λιβάνι (γιατί κοντά στη φωτιά οι παγωμένοι λιώνουν). Ζεστά κορίτσια η Chandra και η Leigh Watson δεν μοιάζουν μόνο στην όψη –ίδιες και δίδυμες- έχουν και την ίδια ποπ ιδιοσυγκρασία .Τις έμαθε ο κόσμος όταν τα μάζεψαν απο το Κεντάκι, πήγαν στην Καλιφόρνια (κλασική αμερικάνικη διαδρομή ονείρων) και έκαναν ντεμπούτο στα μάτια και στ΄αυτιά του κόσμου , στο δίσκο της Τζένι Λιούις των Rilo Kiley. Σπουδαίο πράγμα- γιατί ο δίσκος ήταν χάρμα. Ευκαιρία ,τώρα για τις Twins για κάτι δικό τους.
Είχαν (φαντάζομαι) και τραγούδια στα συρτάρια ή όπου αλλού φυλάνε τα τραγούδια- τα έβγαλαν και τα άπλωσαν όλα κοντά στη φωτιά. Ωραία ποπ κομμάτια , με αγάπες και συγνώμες, που ξεκινάνε από την καλιφορνέζικη φολκ ποπ και ροκ –με μπαλάντες γύρω από το πιάνο και τις κιθάρες- και γίνονται τραγούδια που σε κάνουν να ονειρεύεσαι –ειδικά σε εποχές κρίσης. Το Map Το Where You Are , με τα πνευστά αλά tex mex είναι σκέτη γλύκα και το Bar Woman Blues (α, και το Only You σίγουρα) μου ακούγονται σαν ντελικατέσεν από ταινίες του Λιντς. Αθώα, εξωφρενικά και σαν κρέμα σαντιγύ. Καλά ως εδώ , αλλά η φωτιά χαμηλώνει και ο θησαυρός δεν θα φανεί. Μπορείς να ονειρεύεσαι όσο θέλεις- αυτό κάνουν οι Watsons –στήνουν το σκηνικό και σε συντροφεύουν στο δρόμο, όμως δεν θα φτάσουν πουθενά σπουδαία στο τέλος. Ξέρω, σημασία έχει η διαδρομή. Ε, και η φωτιά όμως.
