«Αν ακούς το μήνυμα, όπου κι αν βρίσκεσαι, καλώ κάθε άντρα, κάθε γυναίκα/ είμαστε η γενιά που δεν μας παίρνει να περιμένουμε/ το μέλλον ξεκίνησε χθες/ κι έχουμε ήδη αργήσει», Λέτζεντ τραγουδάει, Ομπάμα απαντάει Πολλά χαμόγελα, black is beautiful και ελπίδα. Ο Μάικλ Μουρ ζητάει να τον τσιμπήσουν μήπως κοιμάται και βλέπει όνειρο- αν είναι έτσι, τότε το ίδιο όνειρο βλέπει όλος ο πλανήτης (επεισόδιο από τη «Ζώνη του λυκόφωτος» ή τι;)- και τα ηχεία συντονίζονται με ένα υπέροχο κύμα σόουλ και μαύρης μουσικής. Ήχοι εμπιστοσύνης.
Ο John Legend έχει αυτές τις ημέρες το ίδιο φωτεινό χαμόγελο με τον Μπαράκ. Είναι κολλητικό. Ο John Legend, που οι μετοχές του στη σόουλ πετάνε στα ύψη, δούλεψε κι αυτός για τον πρόεδρο με όλες του τις δυνάμεις. Τη στιγμή που τα φώτα της μουσικής σκηνής ήταν όλα επάνω του για το καινούργιο του το «Εvolver», διάλεξε και παρουσίασε το «Ιf Υou ΄re Οut Τhere» στο Συνέδριο των Δημοκρατικών. Έχει κι αυτός να χαίρεται για τη νίκη. Γιατί πίστεψε πως και για τους νέους, τους λιγότερο τυχερούς από αυτόν, πρέπει να υπάρχει μέλλον.
Ο Legend δεν μεγάλωσε στο γκέτο και δεν κομπάζει για σφαίρες που έχει στο σώμα του. Σπούδασε Φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας- έπαιζε όμως πιάνο από μικρός και είχε τη μουσική πιο πρόχειρη κι από το κινητό στο τσεπάκι! Και γνώρισε κάποια στιγμή τον Kanye West, ο οποίος άνοιγε δρόμους από το Σικάγο για την επόμενη μέρα της μαύρης μουσικής. Φτιαγμένος από τα υλικά των μεγάλων της σόουλ, ο John Legend δεν είχε παρά να κάνει μια μικρή επαγγελματική στροφή προς τη μουσική. Το επέβαλε πρώτα από όλα η ικανότητά του να ζωντανεύει το συναίσθημα και εσένα που δεν μασάς από τέτοια να σε βάζει να κάνεις ερωτική εξομολόγηση σαν να παίζεις σε happy end αμερικάνικης ταινίας. Γιατί οι ταινίες πρέπει να έχουν happy end ή no end καθόλου.
Ακούω ήδη το «Green Light» (με τον Αndre 3000 να τσαλαβουτάει στα ρεφρέν του) να βγαίνει από τα ηχεία του Οβάλ Όφις, ή το βελούδινο «Good Μorning» να καλημερίζει τον κόσμο. Ο ήχος του Ρharrell, αναγνωρίσιμος με τη μία, στο «Ιt΄s Οver» που παίρνει άλλη τροπή και με την παρέμβαση Κanye, ενώ η Εstelle και η Βrandy ρίχνουν έξτρα σιρόπι στα κομμάτια για τζάκι. «Αν είσαι εκεί έξω… tomorrow is starting now»- έχεις σίγουρα καταλάβει πως τα πράγματα αλλάζουν. Και: έχουμε και ένα από τα καλύτερα σόουλ άλμπουμ της χρονιάς.
