Με την Ψυχή του Ανέμου και η Μariza κρατάει καλά την επαφή με την παράδοση, με τα πορτογαλέζικα φάδος (η ψυχή) και εμπιστεύεται τον άνεμο για να πάει τη μουσική πιο μακριά, πολύ πιο μακριά από τη Λισαβώνα. Η κρυστάλλινη φωνή της δεν έχει ούτε ραγισματιά καθώς βάζει πλώρη για στεριά- Τerra (ΕΜΙ)- με παραγωγό τον Ρικ Ρούμπιν της Ισπανίας, Javier Limon. Γάργαρες κιθάρες, μελωδίες σατέν, λίγο τζάζι σαξόφωνο, ντουέτο με την Βuika στο «Ρequenas Verdades» και με τον Τito Ρaris στο «Βeijo de Saudade». Όμορφα, γλυκά.