Καμπαρέ, λυρισμός και εκκεντρικότητα, πιάνο και ακροβατικά , υποταγή και επανάσταση , η Baby Dee αφήνει την άρπα της για να καθίσει ευλαβικά στα πλήκτρα και να ζωγραφίσει ένα τοπίο που αλλάζει με ανεπαίσθητες κινήσεις και πάντα μελωδικά .Aπό τους Antony and The Johnsons ,τους Current 93 και τον Marc Almont ,επιστρέφει με το τέταρτο άλμπουμ της την παραγωγή του οποίου , υπογράφουν την παραγωγή δύο δαιμόνιοι, ο Will Oldham και ο Matt Sweeney που , έχω την αίσθηση , έχουν παίξει πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό που ακούμε.
Υπάρχουν αρκετά καλά κομμάτια, ωραίο δέσιμο και ήχος , και μια αίσθηση μελαγχολίας όπως όταν κάποιος ξεχαστεί και παίζει μόνος στη σκηνή. Ξεχωρίζω το The Οnly Bones That Show που έχει κάτι από την ουαλέζικη «αμερικανιά» του Τζον Κέιλ , το «σουϊνγκάτο» Big titty Girl τα γατίσια σκέρτσα της κυρίας Dee.
