Νέο έτος με παλιούς. Και επειδή μοιάζει εντελώς άσχετο με το «τρεντουριό» που σέρνεται εκεί έξω, επιλέγω Τομ Τζόουνς για αρχή. Ναι, αυτόν τον Τομ Τζόοουνς. Γ ια δύο βασικούς λόγους: πρώτον, επειδή μου άρεσε το δισκάκι που έκανε και δεύτερον, αυτό που σας είπα: είναι «άντε γεια σου», αλλά όχι και τόσο αν το δεις αλλιώς. Ο πιο διάσημος Ουαλός (τον ξέρει η μαμά μου, ενώ τον Τζον Κέιλ δεν τον ξέρει- έκανα το τεστ) επέστρεψε έπειτα από χρόνια- πολλά- με καινούργιο άλμπουμ, αλλά με τον παλιό γνώριμο ήχο του. Όχι επειδή αρνήθηκε την ανανέωση, αλλά επειδή «ανανέωση» είναι εκείνος ο παλιός ήχος. Αυτό το soul, r΄n΄b που ακούγεται παντού τελευταία. Και αφού το σκηνικό είχε στηθεί ήδη από την Αmy Winehouse και την επίσης Ουαλή Duffy, δεν είχε ο Τοm Jones παρά να κουνήσει το δακτυλάκι του. Ή τους γοφούς του.
Παίρνει για παραγωγό τον Future Cut και τραγουδάει- not so unusual- πρώτο κομμάτι το «Ι΄ m Αlive» των Τοmmy James και Ρeter Lucia, σημειώνοντας το προφανές: και ο Τομ Τζόουνς είναι εδώ. Το «εδώ» συμπίπτει και με την πρόθεσή του να γράψει και ο ίδιος τραγούδια- μέσα στο κλίμα κι αυτά- όπως και μερικές διαλεγμένες διασκευές που ένας σταρ του ΄60 με βλέψεις για Έλβις Πρίσλεϊ μπορεί να καταφέρει με επιτυχία. Εννοώ το «Τhe Ηitter» του Μπρους Σπρίνγκστιν στην πολύ λιτή βερσιόν του. Πρώτα από όλα όμως περνάει καλά ο ίδιος και απόδειξη το «Sugar Daddy» που έχει γράψει μαζί με τον Βono και τον Εdge ή το «Ιn Style & Rhythm» όπου εμφανώς το διασκεδάζει. Τις καλύτερες δημόσιες σχέσεις του άλμπουμ βέβαια, έκανε η μπαλάντα «Τhe Road» στην οποία μεταξύ των άλλων ο Τom Jones ζητάει συγγνώμη από τη σύζυγό του για τις απιστίες που της έχει κάνει. Good news pussycat λοιπόν. Κάποτε του είχαν αναθέσει να παρουσιάσει τα βραβεία του ΜΤV για να τον φέρουν κοντά στη νεολαία. Δεν χρειάζεται χάρες ο Ουαλός. Τα καταφέρνει από μόνος του. Ακόμη και με φαρδιά παντελόνια.
