Και μόνο το Gran Τorino, μοντέλο της Ford του ’74 να είχαμε στην οθόνη, είχαμε ταινία.
Το ότι Grand Torino είχε και το άγγιγμα του Clint, είχαμε ακόμη πιο πολλή τύχη και μια ταινία ακόμη. Όλα στο βλέμμα του, πίσω από το τιμόνι.
Το ότι Grand Torino είχε και το άγγιγμα του Clint, είχαμε ακόμη πιο πολλή τύχη και μια ταινία ακόμη. Όλα στο βλέμμα του, πίσω από το τιμόνι.
Ήταν σα να έβλεπα ένα mash up από το Straight Story του David Lynch -από τα my all time favorites – και το Falling Down (του Τζόελ Σουμάχερ) με τον Michael Douglas, επίσης από τις σούπερ αγαπημένες μου. Σε dirty Ηarry συσκευασία και με ευαισθησία Clint. Μετά κόλλαγα στο αμάξι και έφτιαχνα τη δική μου ταινία. Αλλά, αν τα Όσκαρ ήταν δίκαια, θα ήταν παράνομα. Νο?
