Tα πολλά χρώματα του μαύρου και οι κοφτερές γωνίες του ροζ είναι ο καμβάς του ταξιδιού στο χωροχρόνο που οι Mary and The Boy σε καλούν να ταξιδέψεις. Τους ακολουθείς με κλειστά μάτια (έχουν κερδίσει και μια κάποια εμπιστοσύνη από το κοινό) όπως στο τρενάκι του τρόμου, δοκιμάζοντας ποπ πανικό από τα οπερετικά φωνητικά της Mary, αθώα μελόντικα , τις εξορμήσεις του Boy και την αμέριμνη τσάρκα στις άκρες του γκρεμού. Μη φοβηθείς , σε κρατάω. Το No More Bad Trips For Little Mary με πάει σχεδόν σε ηλεκτρονικούς White Stripes, το Afraid Of the Devil σε παλιό χίπικο γκόσπελ, το Cock στον Τομ Κρουζ στο κρεσέντο του «respect” στην ταινία «Μagnolia». Από την Μηχανή του Χρόνου αλά Μary and the Boy, εγώ τουλάχιστον που για Diamanda Galas δεν τρελαίνομαι , προτιμώ τα κομμάτια της πιο ανάλαφρης και ανεξερεύνητης πλευρά τους. Και ακούγεται εδώ πως εκεί έχουν όρεξη να παίξουν.