

Οι Ρassion Ρit είναι το big thing τώρα. Σαν να λέμε, ένα βουνό φήμη που ξεπήδησε από τα blogs και τα sites που παραφυλάνε ώσπου να πετύχουν την πάπια που πετάει. Ρassion Ρit- βουίζει το web. Και καλά κάνει. Ποπ με αέρα electronica, indie αντιοξειδωτικά και ολίγον από μελόδραμα. Το οποίο- σημειώστε- χορεύεται πολύ τελευταία. Μια αίσθηση από ΄80s που υποβόσκει, δεν είναι ενοχλητική (κάτι που συνήθως είναι, στα αυτιά μου τουλάχιστον) γιατί τα κομμάτια του πρώτου άλμπουμ, «Μanners», των Ρassion Ρit, από τη Μασαχουσέτη της Βοστώνης, αντλούν από παντού χωρίς να δίνονται πουθενά συγκεκριμένα: πνευστά και ηλεκτρονικά μπιτς, κιθάρες και ακόμη πιο πολλά ηλεκτρονικά μαζί και μια χορωδία πιτσιρικάδων- σαν την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, ξεμυαλισμένη από τα ζαχαρωτά και τα παιχνίδια.
Το παιχνίδι άλλωστε, όλο, γίνεται από τον 21χρονο Μichael Αngelakos, ελληνικής καταγωγής- και φίλο, υποθέτω του Κapranos αφού με τους Franz Ferdinand έδωσαν μαζί συναυλίες. Σε αυτές, το «Sleepyhead», ευρηματικό, καλειδοσκοπικό, με φωνές και σαμπλς, ακούστηκε σαν χτύπημα κουδουνιού για ελεύθερη ώρα. Και αν υπάρχει κάποιος που αμείβει όσους αξίζουν και προσπαθούν στον άγριο ποπ κόσμο, φαίνεται πρόσεξε τις πράξεις του Αγγελάκου. Ο οποίος εκεί που πάλευε στις κονσόλες, σκέφτηκε να γράψει μουσική και να την κάνει δώρο στο κορίτσι του- έτσι προέκυψε το Εp «Chunk of Change». Και έτσι ξεκίνησαν όλα- από μια μεγάλη αγάπη που κατέληξε σε πάθος. Πολύ hot πάθος γύρω από αυτά που παίζουν δυνατά στα μουσικά τώρα.