Mόλις ετοίμασα λίγο καφέ ακόμη και είμαι έτοιμη να σας πω γι΄αυτόν- τον Organic House Roast του David Lynch, καθώς άρωμα από μυστήριο αναδύεται ήδη από την κούπα. Σαν τις ταινίες του Lynch o καφές έχει κάτι γοητευτικά απροσδιόριστο και παράδοξο με ένα πολύ οικείο τρόπο. Χωρίς να νοιώθεις τίποτε οξύ, ή πικάντικο στην γεύση μετά τις πρώτες γουλιές σου δημιουργείται η αίσθηση πως έχεις να λύσεις ένα γρίφο. Σαν τι μοιάζει ο καφές του Lynch; Σαν Μαλχόλαντ Ντράιβ, ή Χαμένη Λεωφόρο;
Και ο Lynch είναι γνωστός coffee maniac –πίνει λέει περίπου είκοσι κούπες την μέρα. Κάνει και διαλογισμό.
Ο καφές έρχεται με το ταχυδρομείο (μπες και δες στο www.davidlynch.com ) και σε ένα μαύρο κυλινδρικό κουτάκι με την υπογραφή του, αλλά δεν μπορείτε αμέσως να τον πιείτε, γιατί έρχεται σε κόκκους που θέλουν άλεσμα. Εκεί που αλέσανε το δικό μου, είπαν :μμμμμμ πολύ ωραίος καφές, δηλαδή άνθρωποι που πιο πολύ μυρίζουν καφέδες παρά βλέπουν ταινίες.
Ιt’s damn Good Coffee, που θα έλεγε και ο Dale Cooper αν ο Lynch είχε φτιάξει τον καφέ πριν από το Twin Peaks.