Όταν ο Μπεκ συνάντησε τη Σαρλότ
Μπορεί ακόμη να κολυμπάμε στα απόνερα των Γκράμι και να αναλύουμε τις εμφανίσεις από το κόκκινο χαλί μέχρι αυτό να ενωθεί με το πιο κόκκινο των Όσκαρ, αλλά οι μηχανές στα εργαστήρια μουσικής παραγωγής δουλεύουν στο φουλ και ασταμάτητα. Στο μεταξύ δηλαδή και έως ότου ο Τζεφ Μπρίτζες τραγουδήσει με το Όσκαρ αγκαλιά, ο Ντέιβιντ Μπερν θα κυκλοφορήσει παρέα με τον Φάτμποϊ Σλιμ και έναν σωρό καλό κόσμο στο ίδιο έργο, οι Μassive Αttack θα βγάλουν από τον φούρνο φρέσκο πράγμα, ενώ o Πολ Γουέλερ έχει βάζει τις τελευταίες πινελιές σε νέο μουσικό δυναμίτη. 
Ο Μπεκ άνοιξε τις κουρτίνες και άφησε τον ήλιο της δύσης να μπει στο δωμάτιο. Η Σαρλότ νόμισε ότι μάλλον ήταν η στιγμή που θα της μιλούσε, που θα άκουγε από τον Καλιφορνέζο μουσικό μια γνώμη, μια οδηγία, μια ιδέα, κάτι. Ο Μπεκ όμως συνέχισε να μη λέει τίποτε, αφοσιώθηκε ακόμη πιο πολύ στα χρώματα του ήλιου και άφησε τη Σαρλότ να συνεχίσει. Στην πραγματικότητα η Σαρλότ Γκενσμπούργκ δεν πήρε καμία οδηγία από τον Μπεκ στο πώς να πει τα τραγούδια που είχε γράψει για εκείνη. Περίπου έτσι έγινε όλη η ηχογράφηση. Η Σαρλότ κολύμπησε στα βαθιά. Και τα κατάφερε με τις φαντασμαγορικές τεχνικές επιβίωσης ενός χαμαιλέοντα πάνω σε χιλιομπαλωμένη κουβέρτα.
Εκείνος ερχόταν από μια «Μοντέρνα Ενοχή» (το προηγούμενο άλμπουμ του), εκείνη από τον ίδιο τον Αντίχριστο (την ταινία του Λαρς Φον Τρίερ) και οι εμπνεύσεις τους συγκρούστηκαν στο «ΙRΜ» (κωδικοποιείται στα γαλλικά η «μαγνητική τομογραφία», ένα μετεγχειρητικό άλμπουμ για την κόρη του Σερζ και της Τζέιν Μπίρκιν, μετά το ατύχημα που είχε στο σκι). Αν ξέρεις τον Μπεκ και τη φουτουριστική φολκ του, είσαι πολύ κοντά όχι μόνο σε σίγουρο έδαφος αλλά και σε έναν τόπο με θέα για να περάσεις πολλές ώρες χωρίς μουσικές αγωνίες και αδιέξοδα. Σε αυτό για να έχεις την εικόνα, αρκεί να βάλεις ΄60s ταπετσαρία ή κάτι που να υπαινίσσεται καλό γούστο. Πολύ από αυτό. 
Από τη συνεργασία τους προκύπτουν ανάμεσα σε άλλα ένα αστραφτερό «Τime of the Αssassins», ένα ονειρικό «Vanities», μια αφράτη αίσθηση του «Le Chat Du Cafe Des Αrtistes» ή απλά μια γαλλική πιρουέτα στην καρδιά της Καλιφόρνιας. Ο Σερζ θα χαιρόταν πολύ. Όχι μόνο για αυτά τα ωραία τραγούδια, αλλά κυρίως για τις καινούργιες καλές παρέες της κόρης του.
