Στο ροκ της Αυστραλίας έχω μεγάλη εκτίμηση ,ίσως γιατί παίζει με δικούς του ανάποδους κανόνες, ή επειδή κάνει του κεφαλιού του –και εξάλλου έχουν βγει πολύ δυνατά ονόματα από εκείνα τα μέρη- επομένως περιμένεις από τους Expatriate που έρχονται από το Σίδνεϊ να μπουν μέσα και να σηκώσουν το μαγαζί στο πόδι. Δεν το σηκώνουν , όμως ι παίζουν καλό ροκ, ακόμη και όταν ευθυγραμμίζονται με killers (όχι και το καλύτερό μου), ανοίγουν ταχύτητες, και τα κομμάτια στέκονται καλά και έξω από το κλίμα του CD –συνεπώς έχουν εκτιμώ στρωμένη δουλειά και μέλλον. Αν δώσουν λίγο volume και στον αυστραλέζικο παράγοντα θα φανεί και στη σκηνή, ενώ μπορεί κάποιους να ενδιαφέρει το ότι στα ντραμς χτυπάει αλύπητα ο κύριος Chris Kollias!
