Πάρ” το αλλιώς.
Με τόσα γκάζια δεν φρενάρεις ποτέ. Εξ ου και φροντίζω να διατηρήσω τις ταχύτητες, µε ριψοκίνδυνους οδηγούς στο τιµόνι τους Ηoly Fuck, που είχαν απογειώσει και το προπέρσινο synch φεστιβάλ – όποιος ήταν εκεί δεν ξεχνά. Η λογική τους είναι να κάνουν ηλεκτρονική µουσική χωρίς λάπτοπ και press enter τεχνικές – το παίρνουν αλλιώς και θέλουν να ιδρώνουν για να βγάλουν τον ήχο που τους αρέσει. Και – holy fuck! – το πετυχαίνουν. Καναδοί και πεισµατάρηδες (δύο κίµπορντς/ µπάσο/ντραµς) καταλήγουν µε ένταση και µουσική και όχι µε χαοτικά σχήµατα αµφίβολης ποιότητας. Το «Latin» (ΧL) χωρίς λόγια αφήνει χώρο για να αναπνεύσει η µουσική, ενώ όλα αλλάζουν γύρω από τη ραχοκοκαλιά του άλµπουµ συνεχώς. Σε εισάγει στο θέµα µε έναν χαµηλό βόµβο (1ΜD), για να βρεθεί σε φωταψίες και στα χρώµατα του latin Αmerica κι αυτά όµως µέσα από το δικό τους φίλτρο. Αναπόφευκτα θα επιστρέψουν σε επαναλήψεις – σηµεία από όπου ξέρουν ότι πρέπει να περάσουν υποχρεωτικά, αν θέλουν να εξελίξουν τον ήχο τους. Τους ακούω πάντως ασφαλείς από του post rock τις πιο επικίνδυνες ζώνες.
