Ατίθασες καρδιές, χαµένες λεωφόροι
Φυσικά και είχα πάρει το άλµπουµ. Το φωτογραφικό άλµπουµ του Ντέιβιντ Λιντς – γιατί εννοείται πως ό,τι έχει επάνω του Λιντς το παίρνεις, ταινίες, µουσικές, εικόνες, καφέδες… Ηταν το οπτικό µέρος της µουσικής, εικόνες που «είδε» ο σκηνοθέτης του «Μπλε βελούδου» και της «Χαµένης λεωφόρου», πίσω από τα τραγούδια των Danger Μouse και Sparklehorse.
Ο φακός του Λιντς µπορεί να κάνει ώς και τα αχλάδια του µανάβη να δείχνουν µυστηριώδη, ίσως και απειλητικά (σχετική φωτό στο άλµπουµ), πόσo µάλλον το µατωµένο χέρι µιας γυναίκας, τα τρίµµατα από ένα φαγωµένο µπισκότο ή ένα µικρό αρνάκι σε µια ανοιχτή παλάµη (το εξώφυλλο του CD). Ναι, υπήρχε και CD. Ενα άδειο CD που κανονικά θα είχε τη µουσική αλλά ήταν κενό. Εξαιτίας νοµικών προβληµάτων (έγραφε), το CD δεν περιέχει µουσική, χρησιµοποιήστε το όπως επιθυµείτε (µε άλλα λόγια αόρατα κατεβάστε το όπου το βρείτε).
Χτες βράδυ και αφού στο µεταξύ λύθηκαν τα (νοµικά) µάγια έφτασε και το CD µ
ε τη µουσική στα χέρια µου (το κυκλοφόρησε, τελικά, η εταιρεία). Δύο από τους µουσικούς που συµµετέχουν έφυγαν από τη ζωή. Ο Sparklehorse (Μαρκ Λίνκους), ο οποίος αυτοκτόνησε, και ο Βικ Τσέσνατ που πέθανε από υπερβολική δόση χαπιών. Ετσι στίχοι όπως «σου έλεγα αλλά δεν ήθελες να ακούσεις τι συνέβαινε στα τροµακτικά όνειρά µου» ακούγονται διαφορετικά τώρα, ενώ δεν µπορείς παρά να νιώσεις να κυκλοφορούν στα τραγούδια κάποια από τα δυσοίωνα πλάσµατα που ξεπορτίζουν κάθε τόσο από την ανυπαρξία.
Αν και τόσο πολλή νύχτα ταξιδεύει κλεισµένη µέσα στο πορτ-µπαγκάζ του αµαξιού αυτής της ιστορίας, στην επιφάνεια βγαίνει ο αφρός των τραγουδιών, µια νοσταλγική ποπ και µπαλάντες, ένα θαµπό vintage ροζ, και µια µελαγχολία που δεν σε απειλεί, αλλά σε θέλγει. Ο Danger Μouse είναι εµπνευσµένος µε τις µουσικές, και όσοι ήρθαν καλεσµένοι του ο Τζούλιαν Καζαµπλάνκας των Strokes, ο Μπλακ Φράνσις, ο Ιγκι Ποπ, ο Τζέιµς Μέρσερ των Shins, η Σούζαν Βέγκα και ο Ντέιβιντ Λιντς ο ίδιος µοιάζουν σαν να ανήκουν σε αυτό τον παράξενο κόσµο. Εξαιρετικά εθιστικό και απολαυστικό ώς το τέλος.
Τι ακούει ο κύριος Ντέιβιντ Λιντς
(και τραγούδια που ακούγονται στις ταινίες του)
*Lou Reed, «Τhis Μagic Μoment» (στη «Χαµένη Λεωφόρο»)
*Julie Cruise, «Μysteries οf Love» (στο «Μπλε Βελούδο»)
*Linda Scott, «Ι’ve told every little star (στο «Μullholand Drive»)
*Chris Ιsaak, «Wicked Game» (στην «Ατίθαση Καρδιά»)
*David Lynch, «Walkin Οn Τhe Sky» (στο «Ιnland Εmpire»)
*Julie Cruise, «Ιnto the night» (στο «Τwin Ρeaks»)
