Και τώρα κάτι τελείως διαφορετικό, σχεδόν σε όρια Μόντι Πάιθον, σουρεαλιστικό. Ο Robbie Fulks της alt.country µορφή και από αυτούς που έχουν βουτήξει για τα καλά σε 50s, 60s, 70s σούπερ αξίες της κάντρι και όχι µόνο, πλησιάζει µε full respect και άποψη επιτυχίες του Μάικλ Τζάκσον. Και θα µπορούσα να σας πω ακούστε το «Βillie Jean», ή το «Don’t Stop», ή το «Τhe Girl Ιs Μine» αλλά στο «Ηappy» (Υep Roc) ακούγονται όλα και ως και το κενό ανάµεσα στα κοµµάτια έχει χαρακτήρα. Σπέσιαλ µεταχείριση για το «Μάικο», από έναν σωστό τζέντλεµαν από το Σικάγο.