ΤΟ ΜΟΝΟ που χρειάζεται μερικές φορές είναι να δώσεις λίγο περισσότερο ένταση στον ήχο. Εύκολο. Με τις μηχανές να δουλεύουν στο φουλ και καύσιμα όλο και πιο πολλές νέες κυκλοφορίες- κεράσια στο καλάθι, έχω κρατήσει στην άκρη μουσικές για μαρμελάδα…
Γλύκα, μελαγχολία και από τα CD που λειώσαμε στο σπίτι: Του John Grant το «Queen of Denmark». Ο Τζον Γκραντ έπαιζε με τους Czars. Αλλά όταν οι τσάροι έπαψαν να απασχολούν την Ιστορία, ο Γκραντ άφησε το Ντένβερ, παρότι είχε πράγματα να κάνει, και συνέχισε μόνος. Με το πιάνο και την τύχη, κάποιου είδους τύχη να τον ακολουθεί στη Νέα Υόρκη, όπου συνάντησε τους Μidlake. Αν κάποια στιγμή σε είχε συγκινήσει ο Σκοτ Γουόκερ (τους Μidlake τους είχε συγκινήσει) αποκλείεται να μη σταματούσες να ακούσεις. Στο «Queen of Denmark», o John Grant τους έχει μαζί του, και φτιάχνει ένα ποίημα- με την πιο καλή έννοια του όρου.
http://www.myspace.com/johnwilliamgrant