Σαν τα χιόνια και µέσα στον χιονιά,η Xιονάτη.Είναι καιρός βέβαια τώρα που η Polly Jean Harvey ξεφυλλίζει βιβλία, µελετά µύθους και ψάχνει ιστορίες από το παρελθόν. Και είναι η στιγµή που κάνει το αγγλικό φολκ άλµπουµ της, ξεσηκώνοντας θρύλους και παραδόσεις.Τα gossip girls να τρέµουν και να σκιάζονται.
Γιατι, ό,τι κάνει η Polly έχει τον τρόπο της, βγάζει πορεία από τον σκοτεινό παράδροµο και όχι την Ντίσνεϊλαντ των ξωτικών. Και σιγά µη φοβηθεί να παίξει το ξωτικό κι η ίδια.Το «ζήσαν αυτοί καλά,κι εµείς καλύτερα»; Να µην το περιµένεις.
Παρε να ‘ΧΕΙΣ – λέει µε λεπτή φωνή σαν να µιλάει το κλαδάκι του δέντρου στο µαγεµένο δάσος που έκαψε η περσινή φωτιά. Ο κόσµος όλος µια µαύρη τρύπα, µια αναποδιά, µια γκρίνια, πόλεµος, βίντεο ντοκουµέντα στο YouTube, παλιές αυτοκρατορίες σε διάλυση. Η Poly από δίπλα, µουσικό CNN µε συναισθηµατική φόρτιση.
ΣΠΑΡΑΖΕΙ και υψώνει φωνή σε επιδαύρια ύψηα λλά δεν είναι η killer Πόλιτης πρώτης εποχής (καλύτερα) ούτε η πορσελάνη λίγο πριν από το ράγισµα (που συναντήσαµε στον δρόµο). Είναι στη µέση και χορεύει κάτι που µοιάζει µε χορό κάτω απότη βροχή για να ξορκίσει τη µάγισσαπου έβαλε στο µάτι την Αγγλία, σέρνοντας µαζί ξεπεσµένους ευγενείς σε ένα πάρτι µε free drinks. Ασχηµα θα ήταν; Παίζεται.
Με δυό-τρια τραγούδια που αντέχουν σε όλους τους καιρούς – από καλό σκαρί αυτά –τα άλλα µουλιάζουν σε στάσιµα νερά. Πάνε και έρχονται και µένουν ακίνητα, ενώ η Polly φαίνεται πως αγάπησε τους µύθους να έµεινε εκεί, ωραία κοιµωµένη ώσπου το«Let England Shake»(το άλµπουµ) λύσει τα µάγια του.Αλλος µύθος κιαυτός.Κρεµασµένη-σκελετός στο The Words That Maketh Murder,δεµένη στο Οn Battllship Hills µέχρι κάποια στιγµή να εµφανιστεί το ιππικό.
Οι κιθάρες, ο John Parish και ο Mick Harvey, παλιοί φίλοι,αγωνίζονται µαζί,κόντρα στο βαρύ κλίµα και τα αγριεµένα πνεύµατα που ξύπνησαν και κατασπάραξαν τραγούδια. Μετά ήρθαν τα χιόνια, και ζήτησες να ακούσεις κάτι πιο εξωτικό.
