Κάποτε ήταν το grunge, µετά ήρθαν ένα σωρό πράγµατα. Οι πρωταγωνιστές των ‘90s όµως πιάνουν πάλι τιµόνι. Ετσι επειδή του άρεσε, επειδή προς τα εκεί φύσηξε ο αέρας, το κύµα ήταν καλό και η έµπνευση έφερε στην αγκαλιά του ένα γιουκαλίλι. Ο Εντι Βέντερ, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι ο άνθρωπος που ακολουθεί τα σχέδια κανενός και δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που περιµένουν οι άλλοι να κάνει. Αν το έκανε, θα είχε βουτήξει από κανένα µπαλκόνι, αλλά αυτός προτιµάει να βουτάει µε τη σανίδα του σερφ. Στην κοινότητα του ροκ που θρηνούσε τον Κοµπέιν, δεν ήταν εύκολα πράγµατα αυτά.
Οι Pearl Jam όµως γιορτάζουν τα είκοσι χρόνια τους µε πολλούς τρόπους – το ντοκιµαντέρ «PJ20» είναι ένας από αυτούς, έχοντας ήδη κάνει το δυνατό, πρόσφατο «BackSpacer» άλµπουµ.
Πιο δίπλα, διακριτικά και σε απόσταση καλή από τη σκόνη που σηκώνει το γκρουπ, ο frontman Εντι Βέντερ κάνει τα δικά του. Το «Ukulele songs» είναι ένας κόσµος ολόκληρος. ∆εύτερο προσωπικό του άλµπουµ, µετά το «Into the wild» – εκείνο το εξαιρετικό, χαµηλόφωνο και «εκκωφαντικό» σάουντρακ που είχε δώσει το 2007.
Μέσα σε αυτό, κάθε κοµµάτι αποκαλύπτεται. Το «Light today», σκληρό κουκούτσι, τραγούδι µε αλµύρα θάλασσας και δύναµη «πλατείας».
Το «Ukulele songs» έχει τις µυρωδιές του καλοκαιριού, τη µαγεία του βυθού, καθώς τα τραγούδια επικοινωνούν µεταξύ τους όπως τα ρεύµατα της θάλασσας και «καίγονται» µαζί µε τη φωτιά τις νύχτες στην παραλία. Τέτοιες εικόνες. Ο Βέντερ το µόνο που κάνει είναι να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο.
Στo «Can’t keep» ακούς τη µεγάλη φωνή του – σκληρή, πονεµένη, δωρική, όπως θέλεις πες την – µε ένα λάγνο γιουκαλίλι από κοντά, που θέλει και αυτό να βρυχηθεί. Το «More than you» έρχεται από τα παλιά, τη δεκαετία του ‘20, ενώ στο «You’ re true», αν έχεις βγει στη στεριά, θα σε τραβήξει πάλι µες στο νερό: «Αt home in my own skin / I’m like an ocean whose tide’s come in». Με τον Ιρλανδό Γκλεν Χάνσαρντ λέει µαζί το «Sleepless nights», σίγουρα από τα πιο όµορφα κοµµάτια αυτό τον παράξενο Ιούνιο που µαύρα κύµατα πάνε να τον πνίξουν. Οσο «κουφό» κι αν φαίνεται στην αρχή («τι µας λέει τώρα ο Εντι!» και άλλα τέτοια), ψαρέψτε αυτά τα τραγούδια. Είναι καλά για να µη σε τραβάνε οι δίνες στον βυθό.
