Το πιο ωραίο από όλα είναι άλλο. Πως οι καινούργιες δουλειές αυτών των ανθρώπων που έδεσαν το όνοµά τους µε το ‘90s ροκ (ή grunge ή κιθάρες σε αµόκ) δεν φέρνει καµιά νοσταλγία. ∆εν παίζουν, δηλαδή, ‘90s ροκ όσο ‘90s ροκ παίζουν οι πιτσιρικάδες που το ανακαλύπτουν τώρα. Ο J Mascis, ας πούµε, των θρυλικών Dinosaur Jr, θεός της παραµόρφωσης και «γιος» του θορύβου, αφήνει τώρα να βγει στην επιφάνεια, στο σόλο άλµπουµ του «Several shades of whys» (Sub Pop), ο ήπιος και τρυφερός εαυτός του. Σχεδόν ακουστικά κοµµάτια, φίνα – µε guest τον έξοχο νεαρό κύριο Kurt Vile, τον Ben Bridwell από τους Band of Horses και άλλους φίλους του, που τον ακολουθούν σε ανοιχτούς ορίζοντες, ειδυλλιακά τοπία, και πολλά «γιατί» που δεν παίρνουν απάντηση αλλά βρίσκονται εκεί για να µην ξεχνιόµαστε να ρωτάµε. Θα το ζήλευαν πολλοί από τους µικρούς που σκάβουν στο ροκ, το µυστικό όµως είναι πως ο θησαυρός δεν βρισκόταν τελικά στο grunge αλλά στην ψυχή του καλλιτέχνη.