Οι Obits λένε το άλµπουµ τους «Moody, Standard and Poor» (Sub Pop) και προφανώς κάτι ξέρουν για την ελληνική οικονοµία και µας το λένε πλαγίως – ακόµη και στα ίσια αν το δεις αλλού γραµµένο.
Το ξορκίζουν όµως το κακό πνεύµα του οίκου των Moody’s µε garage punk νεοϋορκέζικης προέλευσης, µε surf και γκάζια στις κιθάρες, αγριάδες αλά MC5 και την παλιά, καλή και αξεπέραστη και πάντα δαιµονισµένη τέχνη του garage ροκ εν ρολ, που µπορεί να ξεχαρβαλώσει σοβαρά (ας πούµε) συστήµατα και οργανωµένα (οικονοµικά) εγκλήµατα. Στην υψηλή ανάλυση της πρωτοπορίας δεν έχω να προσθέσω πολλά, τα «Beggin’ dogs», «New August» και «Everything looks better in the sun» τα λένε τόσο καλύτερα µε την ευθύτητά τους. Το θέµα είναι raw power, σε φίνα συσκευασία. Ευθύς διπλή µερίδα.
