Υπάρχει ένας αστικός μύθος που λέει πως όσες περισσότερες φορές δεις το Mulholland Drive του Ντέιβιντ Λιντς τόσο πιο πολύ το καταλαβαίνεις, ενώ όσο πιο πολλές φορές δεις τη Χαμένη Λεωφόρο του, τόσο πιο πολύ μπερδεύεσαι. Το αναλύει διεξοδικά στο βιβλίο του The Shape of Things To Come ο Greil Marcus, μελετητής του Lynch και άλλων φαινομένων της ποπ κουλτούρας.Ο ίδιος ο Lynch, κάπου στου δρόμου τα μισά , σκορπίζει κλειδιά για να μπορεί κανείς να ξεκλειδώσει τα μυστικά του, ή απλά να βρεθεί μπροστά σε μια ακόμη κλειδωμένη πόρτα.
Σε περιμένει και ο ίδιος παίζοντας κιθάρα και τραγουδάει και δίνει έτσι μια συνέχεια στις παραδοξότητες που μας έχει συνηθίσει με σκοτεινά, αναδομημένα μπλουζ, εμβόλιμες παραμορφώσεις και μελωδικές μπαλάντες που βάζουν κόντρα σε ένα διάφανο θόρυβο, στον ίδιο κόσμο όπου κατοικούν οι αλλόκοτοι νάνοι, η γυναίκα με το κούτσουρο, ο agent Cooper, ωραίες υπάρξεις με μυστικά και τύποι με περίεργα χούγια.
