Μοιάζει σαν να έρχεται από ταινίες παλιές Χολιγουντιανού glamour . Από τα 50’s και τα 60’s που οι παραγωγοί του σινεμά αναζητούσαν μοιραίες ξανθιές με σεξ-απίλ για να γίνουν οι σταρ της επόμενης μέρας. Eίναι να σαν βγήκε από μυθιστόρημα του James Elroy και στο πέρασμα της σηκώνει σκόνη από υποψίες.
Αν η Lana Del Ray ήταν μόνο αυτά , go and read a book instead.
Instead, she’ s got the voice , she’ s got songs. She’ s got flowers on her head. Kαι ανοίγει παρτίδες στο youtube, σαν μια (όπως λέει) gangsta Nancy Sinatra.
Το vintage κύμα έχει ακόμη ωραία πράγματα να φέρει, ανοίγοντας δίοδο εκεί που η μουσική χτυπάει τοίχο. Mυρωδιές και γεύσεις και κυρίως το πριν και το μετά, με οποιαδήποτε σειρά.
Σε μια τέτοια στιγμή, η Del Ray κάνει στροφή από τη λεωφόρο των τσακισμένων ονείρων με τραγούδια που γράφει και βίντεο που γυρίζει η ίδια με την κάμερα στο χέρι , τα μανίκια ψηλά και την «κάντο-μόνη σου» της νέας εποχής νοοτροπία. Μπράβο στο κορίτσι. Στην Stranger Records όπου βγαίνει το Video Games/ Blue Jeans τρέχουν να προλάβουν τη ζήτηση. Εκεί που οργανώνεις τακτικές προώθησης και μαζεύεις ιδέες για την επόμενη κίνηση , το σύμπαν παίρνει πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση που θέλεις. Μερικές φορές, όχι πάντα.
Μάλωσε στο Lake Placid της Νέας Υόρκης, και από νωρίς κόλλησε με τη μουσική. Κυκλοφόρησε άλμπουμ σαν Lizzy Grant, χωρίς να αφήσει όμως πολλά ίχνη. Τίποτε δεν άλλαξε,λέει. Εκείνη απλά συνεχίζει με τη μουσική της- με τη διαφορά πως τώρα την ακούει ο κόσμος. «Παίζει» και να έχει βάλει το χεράκι του ο Elvis από ψηλά. Γιατί η Del Ray δηλώνει φανατική θαυμάστρια.
It’ s make believe, but you’ d better believe it.
