Φλερτ, αλλά όχι σαχλαμάρες. Όπως και γλύκα, αλλά όχι σιρόπια. Η τζαζ σαν ζεστή, αγνή σοκολάτα με ραντεβού στην πλατεία, στο καφέ με τα βινύλια. Ραντεβού στο Petite Fleur.
Eύκολα απογειώνεσαι κι άλλο τόσο εύκολα ταξιδεύεις. Τόσο, που μερικές φορές φοβάμαι μήπως κάποιοι εκεί έξω βγουν να κηρύξουν τη μουσική παράνομη ή κλειδώσουν τους ήχους μακριά, σαν το βάζο με το γλυκό που είναι ψηλά και δεν το φτάνεις. Εδώ όμως δεν χρειάζεται καν να τεντωθείς, η τζαζ σερβίρεται με αγάπη και συμπάθεια,αφού εκεί στο Petite Fleur η μουσική είναι κομμάτι της ζωής τους και συνοδεύουν με τραγούδια λαχταριστές τάρτες λεμονιού.
«Jazz Flirt, La Musique du Petite Fleur»: σουίνγκ και vocal Jazz, Ντιουκ Ελινγκτον και Τσετ Μπέικερ, Σόνι Κλαρκ και Γούντι Χέρμαν, δεκατρείς συνθέσεις που μπορούν να σε κάνουν να ερωτευτείς ώς και τον καλόγερο που κρεμάμε το σακάκι.
Και αν θες σηκώνεσαι από τη θέση σου, και αλλάξεις πλευρά στον δίσκο που παίζει. Επιτρέπεται (και εννοείται πως όλοι αγαπάμε τρελά τα βινύλια – δεν χρειάζεται να το λέμε κάθε τόσο αυτό). Όμορφα πράγματα
http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4694602
