Ο Τζόνι Ντεπ, ο Αμέρικο Βεσπούκι, η Μαρία Σνάιντερ, ο Ταρκόφσκι, ο Νικολάϊ Γκόγκολ , η ΄Εϊμι Γουάινχάζουζ και άλλοι πολλοί συναντιούνται στο καινούργιο άλμπουμ της Πάτι Σμιθ, που έχει το όνομα ενός μυθιστορηματικού σκύλου και την ψυχή της πανκ-ροκ δημιουργού του.
Τη μια στιγμή ανατριχιάζεις με την αλήθεια, το ατσάλι και το σπάσιμο στη φωνή, την άλλη με την κιθάρα-κεραυνό του Πολ Βερλέν (των Television τότε) και την αντάρα που σηκώνουν ο βράχος Λένι Κέι και ο πολύς Τζέι Ντι Ντόχερτι. Θα μ’ άρεσε και αν ήταν αυτά όλα που θα είχε να δείξει το Banga –άλμπουμ Νο11- της Πάτι Σμιθ. Αλλά φυσάει και αλλού ο αέρας του. Και η κυρία Σμιθ σαλπάρει.
Ενώ θα ήταν λογικό, μετά από το μεγάλο αμερικανικό λογοτεχνικό βραβείο για την αυτοβιογραφία της -Just Kids- να αναπαυθεί στις γνωστές δάφνες της, να κάνει άλμπουμ συλλογή, τύπου «για θυμήσου», εκείνη ,στα 65 της, πάει πάλι γι’ άλλα. Την οδηγεί η δίψα για περιπέτεια, η όρεξη για περιπλάνηση και οι μεγάλες αγάπες της ζωής της, η τέχνη και η ζωή η ίδια. Μη γελαστείτε. Είναι ακόμη η πανκ ποιήτρια που λατρέψαμε. Και το Banga, υπακούει στις εσωτερικές φωνές της να δοκιμάσει πολλές ακόμη διαδρομές. ‘Άλλωστε μαζί με εκείνη την αλήτικη παρέα της Νέας Υόρκης,(από τη δεκαετίας του 70) έπαιξαν το καλύτερο πανκ/ροκ που έγινε ποτέ. Σωστά; Κι αναρωτιέμαι στ΄ αλήθεια πόσοι από τους καινούργιους της μουσικής θα έκαναν τόσα πολλά ταξίδια μαζί.
«Banga», λοιπόν, έλεγαν το σκυλί του Πόντιου Πιλάτου από το «Μετρ και η Μαργαρίτα» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (μεγάλη αγάπη της Σμιθ) , ενώ το πρώτο σινγκλ , το Αpril Fool – εμπνευσμένο ,όπως λέει, από τον Γκόγκολ- αναδύει ποπ γλύκα. Το Αmerigo με …Αμέρικο Βεσπούκι πιάνει την ιστορία από την ανακάλυψη της Αμερικής και προς τα εκεί ταξιδεύει και το επικό και μυστήριο επίσης Constantine’ s Dream που χτίζεται με ένταση ταινίας μυστηρίοθ. Και αυτά, ενώ έρχεται και ωραία διασκευή στο Gold Rush του Νιλ Γιανγκ, χρυσό τραγούδι.
Με κιθάρα «γλιστράει» πάνω στο Tarkovsky (the second stop is Jupiter), και ακολουθεί τραγούδι-δώρο για τα γενέθλια του Τζόνι Ντεπ (το Nine) και το Μaria για την ηθοποιό Μαρία Σνάιντερ. Το This Is The Girl είναι για την Έιμι Γουάινχάουζ, μια μπαλάντα που έχει αύρα από Ρόι Όρμπισον και ίσως (ποιος ξέρει;) από παράδεισο . Η ομορφιά αυτού του δίσκου όμως, αποκαλύπτεται καθώς αλλάζουν οι παλίρροιές του, ακόμη και αν η Σμιθ, έστω και με βοήθεια Βεσπούκι δεν ανακαλύπτει την Αμερική. Το ταξίδι είναι αποκαλυπτικό και η «καπετάνισσα» μεγάλο αστέρι.
