Πρώτα από όλα εξοστρακίζω το ‘σκοτάδι’ από την επικράτεια του hello darkness my friend παρότι παίρνει τους προβολείς επάνω του από το τίτλο ,ενώ, έχω την εντύπωση, ότι λειτουργεί προβοκατόρικα προς όλα τα άλλα που κινούνται, παλεύουν και αλληλεπιδρούν στων JOALZ το καινούργιο Ep.
Ο Leon Sega σε οδηγεί και ακολουθείς με κλειστά μάτια. Έχει την έκτη αίσθηση στον ήχο- αν κάτι τέτοιο υπάρχει, «ακούει» πράγματα πριν τα υποψιαστείς και γράφει το σενάριο, με μια σφιχτή αλληλουχία ήχων που υπαινίσσεται ροκ υπόβαθρο και ηλεκτρονικές σκαλωσιές. Το μπάσο ανοίγει καταπακτές και οι κιθάρες επιβάλλουν όρους στο παιχνίδι. Ο Δημήτρης Ζωγράφος βάζει υπογραφή. Εκτόνωση και βαθειά μπλουζ- the modern kind. Όπως εδώ :στo Alligator wine με το φάντασμα του Screamin’ Jay Hawkins, μαζί στη συμφωνία των τεσσάρων κομματιών του Ep-ψίθυροι και κραυγές (και το θέρεμιν της May Roosevelt) . Οι πρώτοι δουλεύουν καλά, οι κραυγές είναι θέμα προσωπικό του ακροατή. Θα προτιμούσα μερικές στιγμές μια πιο υπαινικτική ερμηνεία. Η θεατρικότητα στην γενναία, σκληρή, φωνή της Μary (Mary Tsoni, του Κυνόδοντα και των Mary and the Boy) φέρνει το παιχνίδι στο δικό της γήπεδο. Όλα όμως συμβαίνουν γρήγορα, δημιουργώντας την αίσθηση ότι πρεπει να βιαστείς, ότι κάτι σε περιμένει πιο κάτω, και ότι το darkness(που ηχογραφήθηκε στην Αθήνα και το Βερολίνο) μέσα στις ξαφνικές φωταψίες του, θηριώδες και εκκωφαντικό, είναι alive και κυκλοφορεί κάπου εκεί έξω. Αναζήτησέ το.
