Πάντα μου έλεγαν ότι είναι ωραία η Καλαμάτα. Δεν είχα πάει ποτέ, ώσπου πήγα. Και είναι πιο ωραία από ότι έλεγαν και ο δρόμος μια χαρά, όχι σαν εκείνο της Πάτρας που κάνεις το σταυρό σου κάθε τόσο- και η άνοιξη είναι στην πόρτα. Αν καταφέρεις να μείνεις ψύχραιμος μ’ όλα αυτά τα δυσοίωνα που αδειάζουν τσουβάλια μπροστά σου, έχεις μέρη εκεί έξω να πας. Ο δρόμος που λέγαμε;-αυτός και οι διακλαδώσεις του. Ισχύει (και play some fucking music…)
