Και έτσι όπως πάμε σε λίγο δεν θα ξεχωρίζουμε το ψέμα από την αλήθεια, την κολακεία από την συμπάθεια, την καλή πρόθεση από την υστεροβουλία, την απληστία από τα όριά της (έχει κι αυτή), την δουλειά από τη λαμογιά, το φίλο από τον «φίλο», την ανάπτυξη από την τρικλοποδιά, την ελιά από τη λαδιά, τα ρηχά από τα βαθειά, τα χρωστούμενα από το ξεπούλημα, τη μέρα από τη νύχτα, την κοροϊδία από την ευθεία, το σκούντημα στην πλάτη από το σπρώξιμο στο γκρεμό, τον μπαμπούλα από αυτό που μας συμβαίνει τώρα… και μετά, θα ψάχνουμε να βρούμε πού χάθηκε η μπάλα, πέφτοντας από τα σύννεφα ξανά στα σκουπίδια (ξανά).
While playing Sharon Van Etten “Your Love is Killing Me”