Ας πούμε λοιπόν ότι οδηγείς σε έναν από τους μεγάλους δρόμους της Αμερικής. Και στην άκρη της ασφάλτου πιάνει το μάτι σου έναν ψηλόλιγνο τύπο με μουστακάκι να κάνει ωτοστόπ με ένα χαρτόνι στα χέρια που γράφει: ‘End of 70 to West”.
– Hitchhike? Αυτός μοιάζει με τον John Waters!’ Και,ναι, είναι ο John Waters !
Είναι ο John Waters που διασχίζει την Αμερική από τη Βαλτιμόρη όπου γεννήθηκε ως το διαμέρισμά του στο Σαν Φρανσίσκο κάνοντας ωτοστόπ. Και γράφει ένα βιβλίο γι αυτό.
Και, εννοείται ότι σταματάς για τον John Waters, τον άνθρωπο που έχει κάνει το Pink Flamingos και το Hairspray, τον Πάπα του trash και δεν τον αφήνεις παρά μόνο όταν φτάσεις στο Σαν Φρανσίσκο έξω από τις σκάλες του σπιτιού.
Αλλά δεν πάει έτσι.
O Waters αλλάζει αμάξια και οδηγούς και μπαίνει σε περιπέτειες (γιατί έτσι πάει) καθώς εκεί έξω κυκλοφορούν φανατικοί θαυμαστές του, άλλοι που δεν τον αναγνωρίζουν, μερικοί που νομίζουν ότι είναι άστεγος.
Eκεί έξω κυκλοφορούν εργαζόμενοι, επαγγελματίες ταξιδιώτες, ροκ συγκροτήματα σε περιοδεία, οικογένειες σε διακοπές, διάφοροι τύποι, ο καθένας στο δικό του trip, το παιδί με την Corvette, η βιβλιοθηκάριος του δρόμου… που οδηγούν τον Waters λίγο πιο κάτω στη διαδρομή και εκείνος τους αποχαιρετά με μια κάρτα Thanks for the Lift (την οποία δίνει σε όλους εκτός από έναν που το ξεχνάει).
Απολαυστική on the road περιπέτεια στο χαρτί από τον cult μαέστρο με το all weather χιούμορ του που δεν το χάνει ούτε στις στιγμές της απόγνωσης όταν κανένα αυτοκίνητο δεν σταματάει. Και έχει νυχτώσει για τα καλά.
John Waters – king of the road!
To βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη.
Πρώτα «Τα καλύτερα που θα μπορούσε να είχαν συμβεί». Όπου, στην πρώτη κιόλας κούρσα βρίσκει χορηγό για την επόμενη ταινία του.
Μετά: «Τα χειρότερα που θα μπορούσε να είχαν συμβεί» – Όπου στην τελευταία κούρσα πέφτει στα χέρια παρανοϊκού δολοφόνου ο οποίος μισεί και θέλει να σκοτώσει όλους τους cult σκηνοθέτες (επόμενο στη λίστα του έχει τον David Lynch), έχει ήδη ξεπαστρέψει όλο το καστ του Rocky Horror και πριν αρχίσει να βασανίζει τον Waters ζητάει να μάθει πληροφορίες για Tarantino και Cronenberg.
To τρίτο μέρος (το non fiction) είναι το «Tι πραγματικά συνέβη», εξίσου σπιντάτο και ζωηρό με χαρακτήρες καθημερινούς και θεότρελους, σαν πορτρέτο της σύγχρονης Αμερικής από έναν από τους πιο αυθεντικούς, ευφυείς και παλαβούς της καλλιτέχνες.
Carsick.
Κάτι σαν μια αλά Waters κοινωνική μελέτη, πάνω σε ρόδες και ταξίδι προς την ακαταμάχητη έλξη του απρόβλεπτου, του τυχαίου, του παράτολμου και της πλάκας που γίνεται στο δρόμο μέχρι το τέλος.
Και κλείνει με bonus playlist, μαζεμένα τα τραγούδια της διαδρομής από το Hitch Hike του Marvin Gaye ως το San Francisco με την Judy Garland, το Strychnine των Sonics και το V–A–C–A–T–I–O–N της Connie Francis την οποία μάλιστα ο John Waters φαντάζεται ότι «πετυχαίνει» σε μία από τις διαδρομές του.
Enjoy The Ride!
