Kάπoια ώρα αργά το απόγευμα, στο αυτοκίνητο παίζει το I Want You του Elvis Costello που μπορεί να σε κάνει να χάσεις τελείως την αίσθηση του χρόνου, πόση ώρα στ’αλήθεια ψάχνω να παρκάρω, πάνω – κάτω την Ιάσωνος δεν ξέρω, ρολάροντας στην Ορφέως και ανεβαίνοντας την Πανός που σου δείχνει το φεγγάρι όπως ανατέλλει φωτεινό και τεράστιο και νομίζεις ότι θα στουκάρεις πάνω του σε μια σεληνιακή σύγκρουση που θα τρέξουν τα κανάλια να την καλύψουν και οι αυτόπτες μάρτυρες θα λάμπουν από ευτυχία που είδαν την πρώτη σύγκρουση φεγγαριού. Αν ήταν η πρώτη.
Ώρα πολλή δηλαδή, ώσπου κάποιος έφυγε, χώθηκα στη θέση του, βγήκα, τεντώθηκα για να ισιώσω, ξανακοίταξα το φεγγάρι και πήρα ανάσα. Μύριζε θάλασσα, ο Νοτιάς.
Έτσι συμβαίνει συνήθως – φέτος στο bay κατεβαίνει κόσμος πολύς. Δεν πολεμάς την Κρίση αλλιώς, χρειάζεται αντεπίθεση, να πας κάπου, να δεις κάτι, να περπατήσεις κοντά στο νερό. Πάντα θα υπάρχουν κι αυτοί που θα στήνουν «σκηνή» στη Μύκονο (γιατί, το είπαμε – τίποτε δεν αλλάζει, στρώνουν απλώς το σύστημα να τους βολεύει πιο καλά) αλλά στο bay παίζει πάντα κάτι άλλο. Δεν του φαίνεται, αλλά μπορεί να είναι και underground, υποβρύχιο underground. Mη γελιέσαι. Σου φέρνω παράδειγμα τη Λίμνη, που αν θες την βλέπεις ιαματική και Ζεν, κι αν θέλεις σαν μαύρα, επικίνδυνα νερά που κρύβουν βάθη και μυστήρια, σαν Τέχνη, σαν lounge συγνώμη της πόλης, σαν καταφύγιο για extreme sport και cliff diving, σαν ό,τι θέλεις.
Αυτό δηλαδή – Ένα καλοκαίρι που δεν τελειώνει ποτέ εδώ και χρόνια με φθορά μόνο όσο αυτή της σερφο-σανίδας από την αλμύρα και τον ήλιο. Έτσι παλιώνουμε στο bay. Οι πιτσιρικάδες που έκαναν βουτιές στην Ακτή τώρα πέρασαν Πολυτεχνείο. Το Σινε-Ακτή παίζει ταινίες για όλη την οικογένεια (κι έχω να πάω από πέρσι), τα frozen yogurt γίνονται κεμπάπ, τα σουβλάκια γκουρμεδιάζουν ασύστολα και χωριάτικη ζητάνε πια μόνο οι τουρίστες που αγαπάνε τις παραδόσεις, τη ντομάτα, την φέτα και την κάπαρη κατά περίπτωση. Τα ψάρια τσιμπάνε, αλλά προσέχουν το αγκίστρι. Το επιβεβαίωσα κι αυτό προχτές. Και για τα άλλα, που συμβαίνουν ή σχεδόν συμβαίνουν εδώ, σας ενημερώνω λοιπόν (ή σχεδόν).
