Το They Want My Soul θα μπορούσε να ήταν σημαία σε πειρατικό σε ανοιχτές θάλασσες, που παλεύει με τα κύματα και τα τέρμινα μιας ροκ ουτοπίας. Είπα ‘ροκ’?
Εξηγούμαι-και αγαπώ τους Spoon! Όπως αγαπώ μπάντες που γλιστράνε από τα γρανάζια των μηχανών που αλέθουν ό,τι βρουν και μαγκώνουν ξέφτια του ροκ και πολλά άλλα τέτοια. Αλλά εκείνοι-αγέρωχοι, συνειδητοποιημένοι, μεγάλοι μάστορες. Τους παρακολουθώ από κοντά πολλά χρόνια- έχουν φτάσει στο άλμπουμ Νο 8,με τα έξοχα KillThe Moonlight, Ga Ga Ga Ga Ga, Transference ενδιάμεσα και παράλληλα πρότζεκτς (πχ DivineFits)-τους έχω δει λάιβ (συναρπαστικοί), τους χαίρομαι που σπέρνουν καινούργιες ιδέες κάθε φορά που ζητάνε την προσοχή μας και «τα παίρνω» που κάθε τόσο παρουσιάζονται σαν θεοί καλλιτέχνες που δεν φτάνουν ούτε στο δακτυλάκι τους μέσα στη γνωστή μουσική σύγχυση που συνεχώς πυκνώνει (και κάπου-κάπου έχει και τη χάρη της).
Αφού τα είπαμε αυτά, ακούμε το They Want My Soul που, μάλλον αμέριμνα αν κρίνω από το στιλ και τον χαρακτήρα του BrittDaniel και των υπόλοιπων νοματαίων (όσο μπορώ να πω δηλαδή), έριξαν οι Spoon στα απελπιστικά ήρεμα νερά του Αυγούστου. Από τον χτύπο καρδιάς στα ντραμς και τις επιστημονικής ακρίβειας ποπ κιθάρες με το «γκαραζ-ίζον» πνεύμα να βγαίνει συχνά μπροστά ως την ευκολία τους να στύβουν μελωδίες μέσα από την πιο ξεροψημένη παραμόρφωση σαν Τelevisionσε freestyle πρόσταγμα από τον Tομ Βερλέν και σαν επίσης την πιο φρέσκια εκδοχή των ροκενρόλ γκρουπ των 60ς- οι Spoonμαρκάρουν με τα λαμπερά τραγούδια τους τη στιγμή.
Στο InsideOut παίζει μια triphop εξομολόγηση, ενώ το New York kiss είναι το dance «φιλί» που μεγεθύνεται σε γιγαντοοθόνες των κλαμπ και της ηλεκτρονικής αυτοκρατορίας. Η πρόκληση ενδιέφερε πάντα μουσικά την μπάντα από το Austin του Τέξας–και αν ήταν διαφορετικά, θα το είχαν διαλύσει-απλά πράγματα. Ο Danielστο μεταξύ ’ανοίγεται’ πιο πολύ στους στίχους φιλτράρει παλιές ευαισθησίες και σχέσεις και διαπρέπει με την εύγλωττη πειθώ της κοφτερής ερμηνείας του, ιδανικός frontman με μοναδική ισορροπία ανάμεσα στο απόμακρος και «καθηγητής» (ροκ) επικοινωνίας.
Έτσι, από τη στιγμή που ακούς το The Want My Soul (Loma Vista) οι ήσυχες μέρες του Αυγούστου πάνε περίπατο… Υπέροχοι Spoon – όλο και πιο δυνατά!
