Από σκοτεινούς εφιάλτες, φετιχιστικούς κόσμους, από το μελοδραματικό μαύρο των 80ς, το Μάνστεστερ, από καπνούς των εργοστασίων της Γλασκώβης, από παγωμένα soundtracks ταινιών με αιματοβαμμένους τίτλους τέλους αναδύεται Μυστική Επιστήμη (επίτιμος διδάκτωρ Peter Murphy) το δεύτερο άλμπουμ των Mechanimal σαν μια ολική επαναφορά στο στιλ και την αναμέτρησή του με τον καθρέφτη. Θα μπορούσε να είναι μόνο μια ναρκισσιστική άσκηση από τη μία άκρη του post punk ως την άλλη, που θα έκανε το κοινό της συγκεκριμένης σκηνής να δακρύζει από συγκίνηση. Όμως δεν είναι αυτό- πρώτα και κύρια επειδή τα «μυστικά» της τέχνης του Secret Science κατέχει ένας από τους πιο εμπνευσμένους ανθρώπους που κάνει μουσική στην Ελλάδα, ο Γιάννης Παπαϊωάννου
(ION), που επιμένει (γιατί ξέρει και μπορεί) να δίνει το στίγμα με τις συνθέσεις του, να ηχεί τις σειρήνες, να αφηγείται με κωδικούς που αλλάζουν συνεχώς την υπόθεση και να βρίσκει διεξόδους διαφυγής ακόμη και στα πιο μπετόν-κλισέ.
(ION), που επιμένει (γιατί ξέρει και μπορεί) να δίνει το στίγμα με τις συνθέσεις του, να ηχεί τις σειρήνες, να αφηγείται με κωδικούς που αλλάζουν συνεχώς την υπόθεση και να βρίσκει διεξόδους διαφυγής ακόμη και στα πιο μπετόν-κλισέ.
Η φωνή του Freddie F είναι η γκοθ σταθερή του άλμπουμ, ο απόκοσμος εκφωνητής ραδιοφωνικού σταθμού που θα μεταφέρει αποστασιοποιημένα τα άσχημα νέα (στο κάτω–κάτω τίποτε δεν είναι ροζ, και η πολύχρωμη, ή άχρωμη electronica μερικές φορές μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου), ενώ ο Kώστας Ματιάτος κάνει σοβαρή δουλειά στις κιθάρες και στις ατμόσφαιρες που χτίζει. Παρόλα αυτά όμως νοιώθω ότι η φόρμα απειλεί συνεχώς να πιάσει το μαστίγιο και να φέρει την Επιστήμη στα μέτρα της. Το παιχνίδι γίνεται εκεί που τα «μυστικά» τής ξεφεύγουν. (το Secret Science κυκλοφορεί απο την Inner Ear)
