Tα παιδιά είναι καλά, πάντα ήταν, από τότε που ο Pete Townshend έκανε την κιθάρα του φύλλο και φτερό, με τις χορδές να γίνονται σφεντόνες και να τινάζουν πύρινες νότες στον αέρα. Τhe Kids are alright ξανά και κατ’εξακολούθησιν με φωτεινά πρόσωπα μπροστά στις οθόνες, εργάτες της μουσικής νυχθημερόν σκάβοντας στα ορυχεία των ήχων. Το πρώτο πάρτι στο μεταξύ πήγε θαυμάσια,την επόμενη μέρα,ή την μεθεπόμενη (αν σκεφτείς ότι το το είχαν ξενυχτήσει), τα kids έδιναν συγχαρητήρια το ένα στο άλλο, γιατί είχαν καταφέρει ακόμη μια φορά να σκορπίσουν μουσικές ευδαιμονίας ειδικά σε ένα τόπο που δεν χαίρεται τελευταία.
Όπως και να’ χει, στις τελευταίες κινήσεις που παρατηρούνται –κάτω από το τρεμάμενο φως της ψήφου εμπιστοσύνης και το αχανές γέλιο των αρμοδίων για την «σωτηρία» μας, στρώνει παιχνίδι στα ντεκς του Ρομάντσου κλιμάκιο της DFA γνωστό αρχικά για τις ανατρεπτικές τάσεις του απέναντι στο ροκ και στη ντανς, και στη συνέχεια εγγύηση και ενδιαφέρον θέμα για τις μουσικές εξελίξεις που παρακολουθούμε από κοντά, κι εγώ κι εσείς υποθέτω, μαζί τα τελευταία χρόνια. Σημειώνω αφίξεις Shit Robot, Surahn και Marcus Marr (που σας έλεγα και εδώ https://www.mariamarkouli.com/?p=5543 με παρέμβαση ουσίας από Blue Lagoonμε Κορμοράνια εμπειρία και Bad Spencer(YIDSID) που λέγεται ότι θα μείνει εκεί μέχρι να τον βρει η μέρα.
Η νύχτα πάλι, εκτός του ότι θα είναι μεγάλη, θα έχει λέει στο πρόγραμμα κι άλλο stage με καλεσμένο των Needless τον Γερμανο-Χιλιανό Christian Pannenborg , που με την ευκαιρία θα τον μελετήσω περισσότερο και σε βάθος ήχου. Θαυμάσια συγκυρία,το δίχως άλλο, η ανάμειξη του Δημήτρη Παπαϊωάννου και του Chevy, τους οποίους ξέρουμε και εμπιστευόμαστε και προτιμάμε. Αυτά σκεφτόμουν και επειδή The Kids Are Alright part 2 είπα να τα μοιραστώ.Είμαστε και στη φάση που οι νύχτες μεγαλώνουν.
