Τέτοιες μέρες περίπου κάθε χρόνο, νοιώθω έντονα την επιθυμία να είμαι αλλού και αν σκεφτεί κανείς πως το φθινόπωρο είναι η αγαπημένη μου εποχή του καλοκαιριού _south wise πάντα_ το να είμαι κάπου αλλού τέτοια εποχή κάτι λέει σημαντικό σε μια κλίμακα επιθυμιών και μουσικών εμπειριών, για να καταλαβαινόμαστε. Λοιπόν, ναι- και τώρα θα ήθελα να ήμουν στο Τόκιο.
Εκεί είναι που έχει την έδρα του για φέτος το Red Bull Music Academy με όλα τα κομφόρ, εννοώ τα πάντα, club nights, συναυλίες , συναντήσεις και συζητήσεις με μουσικούς θρύλους… να έχεις απέναντί σου αραχτό στον καναπέ, λέω παράδειγμα, τον Steve Reich να λέει ιστορίες ή τον Danny Krivit να περιγράφει παραστατικά το σπίτι του με τους δίσκους και σε κάποιο, δίπλα, στούντιο (ειδικά κατασκευασμένο για το Academy) ένας πιτσιρικάς από την Μελβούρνη να ‘κόβει’ beats με τον Dam Funk. Επειδή ξέρω πώς είναι (γιατί έχω πάει και έχω παρακολουθήσει το Academy από κοντά) μπορώ να φανταστώ τι παίζει στο Τόκιο τώρα που μιλάμε.
Μεταξύ άλλων, τρέχει on line μια σειρά manga (τι Japan θα είμαστε αλλιώς!) με τον DJ Krush πρωταγωνιστή στο πρώτο επεισόδιο.
Όλο το πρόγραμμα με τα events είναι εδώ:
http://www.redbullmusicacademy.com/magazine/tokyo-2014-events
Στο μεταξύ εκεί θα είναι και ο Larry Gus που έχει κερδίσει (άξιος!) τη συμμετοχή του φέτος στο RBMA και αυτό δεν μπορεί παρά να είναι καταπληκτικό! Γιατί οι μουσικές/και όχι μόνο/εμπειρίες είναι έτσι κι αλλιώς συναρπαστικές ειδικά σε μια πόλη που δοκιμάζει τα όρια της τέχνης, του ήχου, της τεχνολογίας, της γεύσης – τα όρια, γενικά.
Η μόνη ανησυχία μου είναι για τον καιρό και τα ακραία φαινόμενα, καταιγίδες και τυφώνες, που άκουσα ότι πλησιάζουν απειλητικά την Ιαπωνική πρωτεύουσα αυτές τις μέρες, κάτι που με ωθεί στο να κάνω πάλι τα γλυκά μάτια στο μεσογειακό μας Οκτωβριάτικο καλοκαίρι. Και να βάζω να ακούω το rbma radio (που μεταδίδει Τόκιο συνεχώς) να παίζει δυνατά.
