Aκούω και πάλι το Barcelonautaτου Γιώργη Χριστουδούλου, με την ευκαιρία κιόλας που ο Γιώργης κάνει καντάδες αυτά τα Σάββατα του Φεβρουαρίου (στο Rabbithall) και στα λάιβ οι περιπλανήσεις και οι βόλτες του από εδώ κι από εκεί στη Βαρκελώνη, στην Αθήνα, στη τζαζ, τη μπόσα-νόβα, το σουίγνκ είναι ακόμη πιο φευγάτες, αν μπορώ να το πω αυτό. Ενας flaneur, κλασικά πιά, με τις ωραίες μουσικές αλητείες του στη σκηνή ξανά, πριν –ποιος ξέρει;- πάει και κρυφτεί πάλι σε κάποιο στενό πίσω από τις Ράμπλας για να γράψει καινούργια τραγούδια, πριν προλάβουμε,δηλαδή, καλά-καλά να χορτάσουμε τα Que Bonita Es Barcelona, Janine και Recordant La Monyos…και τις εικόνες που φέρνουν μαζί τους.
Για την ώρα, τα αρώματα του Barcelonauta και της Καταλονίας, οι ιστορίες των τραγουδιών, τα πρόσωπα, οι αφηγήσεις, τα ταξίδια (έτοιμη η βαλίτσα) και ο κόσμος όλος που έχει «ζωντανέψει» ο Γιώργης, με τον καλύτερο τρόπο – κάνοντας αυτό που τον ενθουσιάζει και τον απογειώνει – κυκλοφορούν στην Αθήνα και μέσα στο ασημί Nissan μου που οι καθαριστήρες του δουλεύουν σκληρά για να διώχνουν το χιόνι.