Κάποιες φορές είναι πιο δύσκολο από άλλες το να αφήνεις την θάλασσα και να κατευθύνεσαι downtown όσο και αν είναι ωραίο το κέντρο της πόλης, που είναι-πραγματικά. Αλλά- δεν έχει θάλασσα.
Είναι αλλιώς όμως να αφήνεις τη θάλασσα για άλλες παραλίες έστω και νοερές, αν και λίγη άμμος δεν θα χάλαγε κανέναν, στο 2ο Surf Art Festival, που έγινε στο Βυρσοδεψείο, με urban beach χαρακτήρα και εξωτικές πινελιές από τις μεταφορικές εταιρίες που λειτουργούν στον Βοτανικό, πάνω κάτω στην οδό Ορφέως και την Αγίας Άννης.
Χωρίς άμμο αλλά με φανταστικά-του νου-κύματα και surf art σε καλλιτεχνικές σανίδες, αρώματα Χαβάης με έξτρα Μεσογειακή αλμύρα και ένα κοινό ηλιόλουστο και χαμογελαστό γιατί ως γνωστόν, groove (and surf) is in the heart και δεν χρειά
ζεται να έχεις δαμάσει το κύμα για να το νοιώσεις.
Από διαφορετικές μουσικές “ακτές” οι μπάντες που έπαιξαν, την δεύτερη μέρα που πήγα, πλην όμως με σερφάτο πνεύμα όχι μόνο στην παραμόρφωση της κιθάρας αλλά και στην εκφορά του ροκενρόλ από τα surfbetikaτων Dirty Fuse ως τις Πασίφικ κυματολισθήσεις των Bali’haians τους οποίους τους έβγαλε το κύμα στον Βοτανικό από τον Ειρηνικό εξπρές και χωρίς να τσαλακωθεί ούτε γιακαδάκι. Αν μιλάμε για κύμα-γίγαντα!
Μετά ανέβηκε στη σκηνή ο Kapa-Raw και άλλαξε το ρυθμό με beats και …Snoop Dog friendly ρίμες αρκετές στο «Φλερτ Με τη Mary J» αναμφισβήτητο σουξέ του. Στην συχνότητα της μουσικής και το crowd surfing στην κυριολεξία και η κυριολεξία ντεκλαρέ με σανίδα-αφού στην παραλία πάντα υπάρχει χώρος για σανίδα, για ομπρέλα, για ένα beach bar σωστό
.
Ο εξωτισμός είχε πολλά πρόσωπα στο surf art festival και ένα από αυτά ήταν το σιτάρ και οι 60ς αναφορές των Social End Products με το εύγλωττο acid rock ροκενρόλ λεξιλόγιο και τα χρώματα Δυτικής Ακτής την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Οι Βολιώτες Bazooka και οι ‘γκαραζιέρηδες’ των Αθηνών The Dark Rags (με Paranoia Blues και βάλε) είχαν πάρει θέση στο πρόγραμμα για να γκαζώσουν και θα τους τσεκάρω άμεσα στο επόμενο παραλιακό ραντεβού όπου θα σερφάρω σταθερά με το λάπτοπ μου! Αλμύρα και alt shift 😉
