Τρεις οι λόγοι (σε πρώτη φάση):το τζαζ πάθος του απίθανου κυρίου Antonio Sanchez, οι πολύ δυνατοί παίκτες, ο αριθμός τρία. Το σκορ εις τριπλούν και το αποτέλεσμα: μια από τις καλύτερες τζαζ κυκλοφορίες της χρονιάς. Άκου πως έχει το πράγμα:
Με πεποίθησή του ότι το τρίο είναι η ultimate driving machine στην τζαζ, ο Μεξικάνος σταρ-ντράμερ σχεδιάζει και κάνει πράξη μουσικό πρότζεκτ το οποίο εξελίσσεται σε τρεις φορές απογειωτική τζαζ δουλειά. Παίζει με το στιλ, τις εναλλαγές, τις διαφορετικές προσεγγίσεις και προκλήσεις. Κάνει παιχνίδι.
Οι ντράμερ ως γνωστόν βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά- θέση πλεονεκτική το δίχως άλλο.
Συνθέτης και bandleader ο Sanchez, ζεστός ακόμη από το πέταγμα του Birdman-όπου έγραψε το soundtrack-καλεί κοντά του dream team μουσικών, όχι για να βαδίσουν μαζί στο δρόμο της πεπατημένης με την απλή μέθοδο μιας all star μουσικής συνεύρεσης-για κάτι άλλο:σε ένα “τρία επί τρίο” μουσικό ραντεβού. Στο πρώτο CD ο Brad Mehldau πιάνο και ο Matt Brewer ακουστικό μπάσο, με τον Sanchez στα ντραμς. Στο δεύτερο, ο
John Scofield κιθάρα και ο Christian McBride ακουστικό και ηλεκτρικό μπάσο, συναντούν το ντράμερ μας και στο τρίτο CD ο John Patitucci μπάσο και ο Joe Lovano τενόρο σαξόφωνο βρίσκουν τον Sanchez, bandleader, στα ντραμς. Βραβευμένοι, βιρτουόζοι, παθιασμένοι και ορεξάτοι για μουσικά κόλπα. Three Times Three (Camjazz)
Τρία και τα κομμάτια σε κάθε CD. Δυο συνθέσεις του Sanchez και μία διασκευή (σε κάθε CD). Μiles Davis (το Nardis ως Nar-this), Wayne Shorter Fall και το I Mean You του Thelonious M
onk-oι διασκευές. Καθέτως και οριζοντίως επί τρία, τζαζ στη σούμα και στο υπόλοιπο, μέσα από συνεχείς αλλαγές του σκηνικού, ένα έργο σε τρεις πράξεις. Το ενδιαφέρον δεν χάνεται στιγμή, ανατροπές και διαφορετικές ταχύτητες και ένα, εντέλει, παιχνίδι με την πράξη και την ουσία της μουσικής. Τριπλή τζαζ απόλαυση, για πολλές ακροάσεις, πολλαπλάσιες-ή και όχι-του τρία.
