My friend Larry Gus?
Everybody’s friend Larry Gus. Ή πώς ένα “μη-μουσικό ντοκιμαντέρ για έναν μουσικό” γίνεται μια feel good-reality-ταινία για την πραγματική ευτυχία, για την επιτυχία ως η άλλη όψη της αποτυχίας (ή και το αντίθετο, δεν έχει σημασία) με κύριο πρωταγωνιστή και βασικό του θέμα τον φίλο του σκηνοθέτη και αγαπημένο μας μουσικό Larry Gus.
Και αντί για ένα συμπαθητικό handmade φιλμάκι σαν «αστείο μεταξύ φίλων», ο φίλος του Larry Gus, Βασίλης Κατσούπης και οι συνεργάτες και ανεκτίμητοι συμπρωταγωνιστές στην οθόνη-δημιούργησαν the real thing, έτσι όπως το ‘υπαγορεύει’ ο κεντρικός χαρακτήρας: έξυπνος, down to earth και ταυτόχρονα ονειροπόλος, όπως πορεύεται στη ζωή, ανεπιτήδευτα και χαλαρά, δημιουργικά, τρυφερά, αυθόρμητα και με πολλή πλάκα, δείχνοντας τα οπίσθιά του ή τα βιβλία που διαβάζει, ενώ τα λέει με τους κολλητούς για πολλά και διάφορα, για τη ζωή και όποιο νόημα κουβαλάει, με τη μάννα (αλλά κάποια στιγμή τα λέει και με τον πατέρα) για το μέλλον και την εργασιακή αποκατάσταση, για τα γαμημένα email που πάνε και δεν έρχονται.
Όλα αυτά, μεταξύ Βέροιας (και αγάπης για τη Βέροια-τη ‘χτυπάει’ και σε τατού στο μπράτσο) και Μιλάνου και Νέας Υόρκης, όπου ο Κατσούπης τον ακολουθεί «σαμπλάροντας» έξυπνα τα ταξίδια του Παναγιώτη Μελίδη από τα email στην Stones Throw ως την αίσια κατάληξη/συνεργασία με την DFA και την επιστροφή στις εξοχές της Ημαθίας, σαν κάπως να είναι όλα μια ιδέα στο μυαλό, ή σε απόσταση που απλώνεις λίγο το χέρι σου και τα φτάνεις. Αλήθειες της ζωής; Όταν κάνεις αυτό που σου αρέσει είσαι τελικά ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, στην Ημαθία, ή όπου αλλού. Και ο καλός φίλος είναι ανεκτίμητος.
Ο φίλος μας όχι μόνο δεν προδίδει τον εαυτό του, αφού αυτός είναι το ντοκιμαντέρ, αλλά χαρισματικός και αταξινόμητος όπως είναι, κερδίζει και τον άλλο θεατή που δεν είναι της παρέας σε μια προβολή με μπύρες και ποπ-κορν. Και αυτό με μια Τζιμ-Τζαρμους-ική αύρα χάρη στον Κατσούπη και, αν κρίνω από το υλικό που θα είχε μαζευτεί, και στο καλό editing.
Πολλή μουσική Larry Gus δεν ακούμε (λίγη, στις απαραίτητες σκηνές) ούτε τον πολύ-βλέπουμε να δουλεύει, να κόβει, να ράβει και να ‘κεντάει’ ήχους). Βρήκα όμως πολύ ταιριαστή την επιλογή παλιών φολκ αμερικάνικων (από τον Cliff Edouards, τον Ukalele Ike) να τον συνοδεύουν σαν περιπλανώμενο ‘singing and dancing man’ από τα ’30ς, εποχές οικονομικής κρίσης και εκείνες, όπου αξίες και χαρίσματα επαναπροσδιορίζονται. Και το real thing μετράει.
Περισσότερος Larry Gus (μουσικός) σε λίγο μια που έσκασε μύτη και το καινούργιο του, I need new eyes.
My Friend Larry Gus RBMA exclusive trailer from dipyadeep on Vimeo.
