Ένας Αμερικανός στο Παρίσι. Ένας Ιταλός, το νέο αμόρε της Jackie Brown. Ο Serge Gainsbourg βολτάρει στη Venice Beach, soul 70s αισθησιασμός στον αέρα και μια jazzy, πειραματική αίσθηση αν δεν είναι η ιδέα μου και είναι πραγματικά έτσι.
Γιατί έτσι είναι. Είναι κινηματογραφικό το θέμα του Adrian Younge και σινεφιλική η προσέγγισή του στη μουσική. Kομματάκια και τρίμματα από ήχους και εικόνες που διαλύονται και ομογεννοποιούνται.
Ο Υounge είναι ο μουσικάνθρωπος που το υπέροχο κόλημά του τον πηγαίνει μακριά και εκείνος συνεχίζει να το ψάχνει με Ταραντινικό τρόπο ως προς τις αναφορές και τα μουσικά του άλματα, με συνεργασίες (Delfonics/ Ghostface Killah κα) και σε διαφορετικές κατευθύνσεις
Τι άλλο είναι; Ένας hip-hop τύπος βασικά και ξέρουμε όλοι πόσο ευρύ είναι αυτό και πόσο αποτελεσματικό για τον ίδιο, που με hip hop υπόγειο στιλ «σκηνοθετεί» τις μουσικές του και γράφει το soundtrack της κάθε μέρας όπως τον φαντάζομαι ότι κάνει. Μέρες, εβδομάδες, μήνες και όχι μόνο μια από μια φορά.
Αλλά και οι επιλογές του στις φωνές, προσανατολισμένες είναι στο ίδιο κάδρο, αισθαντικές, αισθησιακές, σόουλ και ολίγον James Bond ερμηνείες, από την Laetitia Sadler (των Stereolab), τον Bilal, τον Raphael Saadiq, την Karolina, τον Loren Oden.
Και έτσι αφού το ακούω από την αρχή ως το τέλος και πάλι ξανά-το Something About April II, που με την vintage ψυχεδέλεια του “ενώνει”Nancy Sinatra με Erykah Badu, το ξεχωρίζω και ενημερώνω ότι το φέρνει στα μέρη μας η Rockarolla. Επίσης, το εξώφυλλο «μιλάει».
