Στοιχειωμένη πόλη θα ήταν το Λος Άντζελες με τόσους ghost writers που έγραφαν σενάρια και ιστορίες, στα ’40ς-’50ς για τη βιομηχανία του θεάματος, ένας αθέατος κόσμος με τρελά ωράρια εργασίας, κρυμμένος πίσω από ψευδώνυμα ή άλλους συναδέλφους μήπως και την γλυτώσει από τα νύχια του παραλογισμού, των φανατικών και του συστήματος που έβλεπε κομουνιστική απειλή ως και στα παντζάρια.
Μπροστά από την επιτροπή φρονημάτων περνούσε κόσμος και λαός, οι κλητεύσεις πήγαιναν κι έρχονταν και η Μαύρη Λίστα του Χόλιγουντ μεγάλωνε. Ο σεναριογράφος Dalton Trumbo, από τις πιο γερές πένες, κλήθηκε κι αυτός αλλά δεν ενέδωσε στην επιτροπή, μπήκε φυλακή, βρήκε κλειστές πόρτες, έγινε ‘φάντασμα’ και συνέχισε να γράφει.
Και μέσα σε αυτό το σκηνικό, όπου άλλοι ‘κάρφωναν’ και έδιναν ονόματα, άλλοι πεινούσαν, άλλοι λύγιζαν, ο Trumbo συνέχιζε να πιστεύει στις ιδέες του και να γράφει, δακτυλογραφώντας τα σενάριά του ως τα Όσκαρ (και μετά από αυτά). Δικά του, ανάμεσα σε άλλα, τα Διακοπές στη Ρώμη, Exodus, Spartacus…, φίλος και συνεργάτης του ο Kirk Douglas, απέναντι του John Wayne και άλλα σκληρά καρύδια της ψυχροπολεμικής προπαγάνδας.
O Bryan Cranston σκίζει στο ρόλο (υποψήφιος για Όσκαρ- έκανε και την πρόβα του στην ταινία), ο Cranston είναι ο Dalton Trumbo και δεν χρειάζεται να περιμένεις κανένα αγαλματάκι να βάλει την σφραγίδα.
Μερικές φορές από να είσαι δικός τους και στην παρέα τους, καλύτερα να είσαι φάντασμα.
