Next Things, Next.
The Next Step Quintet, στο επόμενο βήμα ήδη, με άλματα συνεχίζει σε διακρίσεις και κατακτήσεις, το ένα βήμα φέρνει τ’άλλο, η μια φίνα τζαζ νότα την επόμενη-υποθέτω. Χάρη στην έμπνευση και πρώτα από όλα χάρη σ’ αυτή-γι’ αυτό είμαι σίγουρη.
Τζαζ δουλεμένη και φρέσκια. Μέσα στο ‘2’ – το δεύτερο άλμπουμ τους (από την Puzzlemusik) αποκαλύπτονται μια δυναμική τζαζ παρέα που γουστάρει τρελά τη φάση της. Από την άλλη, τίποτε επιπόλαιο και επιφανειακό. Η γοητεία τους, ανάμεσα σ’ άλλα και στο ότι κρατούν την ανάλαφρη αίσθηση σε στέρεα, γειωμένη μουσική επικοινωνία με την τζαζ ενδοχώρα.
Οι παίκτες εδώ: Θοδωρής Κότσυφας-κιθάρα, Βασίλης Ποδαράς-ντραμς, Γιάννης Παπαδόπουλος-πιάνο, Κωνσταντίνος Μάνος-μπάσσο, Τάκης Πατερέλης-άλτο σαξόφωνο και Τivon Pennicot-τενόρο σαξόφωνο. Με άλλα λόγια, ‘πετάει’ η ομάδα.
Με τον δυναμισμό και τα χρώματα του Deadend κόντρα στον τίτλο του, ανοίγει δρόμους, το παιχνιδιάρικο στιλ του Rosalinda’s Dance (με μπιγκ μπαντ μπούγκι συνειρμούς), με το εκτόπισμα του Αρχιτέκτονα (The Architect), τα χαμηλά φώτα και την μελωδία του Icon, την groovy χάρη του Erotic Warfare, τους εσωτερικούς παλμούς του Cavo Dimo, τα ‘κινηματογραφικά’ τρία και κάτι λεπτά του Last Dance, έχουν φτιάξει θαυμάσιο σκηνικό και για το επόμενο βήμα. Τέτοια ωραία συμβαίνουν στην ελληνική τζαζ σκηνή. Και έπεται συνέχεια.
