Από την καινούργια σοδειά και τα φρέσκα παρτέρια διαλέγω ακούσματα, που μπορεί άνετα να πιάσουν ρίζες και να ευδοκιμήσουν- γιατί όχι;
Σημειώνω αμέσως επιστροφή του Maxwell. Με ένα πολύ υγρό κομμάτι. Πολύ νερό, καθόλου ποτάμι. Like!
Maxwell, Lake by the Ocean
Ένα τραγούδι που θα ήθελαν να είχαν γράψει οι James αλλά τους πρόλαβε ο Edward Sharpe και οι Magnetic Zeros. Από το καινούργιο τους Person A που ξετρυπώνει από λίστες, μπαίνει από παράθυρα, ανεβαίνει τις σκάλες. Τρέχοντας.
Edward Sharpe & the Magnetic Zeros, No Love Like Yours.
‘now you see them now you don’t’ …Η Polly παλεύει με τ’ άγρια. Πάλι και πολύ καλά κάνει.
PJ Harvey, The Wheel
Όπως και να φαντάζεσαι την φολκ-ποπ, στη Νέα Υόρκη παίρνει άλλο χαρακτήρα – κοσμοπολίτικο. Αξιοπρόσεκτοι Woods από το νέο έργο City Sun Eater In The River Of Light.
Woods, Sun City Creeps
Στη θέση του οδηγού τώρα, ο Tom Odell, ο οποίος κατευθύνεται προς την θάλασσα και όχι στο Φαληράκι όπου συχνάζει το Wrong Crowd που τυγχάνει να είναι και ο τίτλος του άλμπουμ. (το’ δεσα κι αυτό)
Tom Odell, Magnetised
Κι εκεί που είμαστε μια χαρά, ξαφνικά τελειώνει το ουίσκι. Και πού να βρεις 24 hours open bar τέτοια ώρα…;)
Keifer Sutherland, Not Enough Whiskey
