Lana, Lana…Τους αφήνει να ταλανίζονται-ποιος ξέρει σε τι πλάνα-και εκεί στη Μαλακάσα κάτω από μια σελήνη λάγνα, η Lana, αέρας από τη boulevard των broken dreams, καπνός από την άλλη ποπ αλάνα.
Άναψε κι ένα τσιγάρο λοιπόν και το άφησε να καίει εκεί πάνω στο μικρόφωνο.
Τίποτε τυχαίο. Στο ξαναλέω.
Παλιό Χόλιγουντ για τους κυνηγούς των πόκεμον, lost highways και after hours. Μετρημένη η κάθε κίνηση, ονειροπόλο βλέμμα, τραγούδια με αναρριχώμενες ιστορίες. Δεξιά κι αριστερά ασπρόμαυρη στις βιντεο-οθόνες σα να’ναι σόου του Ed Sullivan- γυρίσματα στο Terra Vibe. Και καρτ-ποστάλ με φοίνικες-σαϊτες από το instagram, non-stop.
Και μετά, κάτω, κοντά στους θαυμαστές -ε ναι και selfies με Summertime Sadness. Θα φύγει, θα ξανάρθει. Τους ευχαρίστησε που ήταν πάλι όλοι εκεί. Μιλάμε πια για σχέση. Και περιμένω τη συνέχεια. H Lana κόντρα σε έναν ακόμη πιο παρανοϊκό κόσμο. Το Ελα-να δεις.
*** Ή όπως είδες, στην 60ς γκαραζο-φαντασία, νωρίτερα κι ενώ έφευγε η μέρα, διέπρεψαν οι Allah Las, αλάνθαστοι στο φρεσκάρισμα της ρετρό-καταγωγής τους…Παιδιά της Δυτικής Ακτής, που ανάβουν φωτιές τη νύχτα και τραγουδάνε μπροστά στον ωκεανό με τις κιθάρες τους. Και είναι και η Lana εκεί. Τι πώς το ξέρω; Το ξέρω.