Δρόμοι, διασταυρώσεις, ευτυχείς συναντήσεις. Και κάπως έτσι βρεθήκαμε ξανά.
Τον Πάνο Μπίρμπα τον συνάντησα πρώτα στους αγαπημένους Dustbowl, την μπάντα που στέλνει αδιάβαστες πολλές στο δρόμο από εδώ ως το Νάσβιλ, και που για να είσαι εκεί, μπροστά, η φωνή τους σημαίνει από μόνο του πολλά. Πολλά βεβαίως! Ο Πάνος Μπίρμπας όχι μόνο στεκόταν άξια εκεί, αλλά δημιουργούσε το δικό του κέντρο βάρους. Εμπνέει να τον ακολουθείς, να τον παρακολουθήσεις-έχει πράγματα να πει.
Έχει το δικό του, προσωπικό μουσικό σενάριο. Και αυτό τώρα μάς φέρνει στα νεώτερα, στο πρώτο τραγούδι – ‘Room 7’ – από το άλμπουμ Finchley Road, καθ’οδόν αυτό από την Hidden Track Records.
Ατμοσφαιρικό, λιτό με κρυμμένα ταξίδια, με τόνο φυγής και προσμονής-σα να περνάνε εικόνες από δίπλα ενώ οδηγείς, σκηνές από τα Χρονικά των Μοτέλ-ένα τραγούδι αγκαλιάς. Με τέτοια αίσθηση. Με έμφαση και συναίσθημα και το βίντεο επίσης. Αλλά και αυτό, που το δικό της ζεστό χρώμα δίνει συμμετέχοντας η Τζένη Καπάνταη.
>το αφήνω να μιλήσει εδώ:
